MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem,, ihbar tazminatı, yıllık izin, prim, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, prim, yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece, davacının 09.05.2009-28.06.2011 ve 21.07.2011-01.03.2012 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmiştir. Ne var ki, 12.11.2011-01.03.2012 tarihleri arasındaki sigortasız süre bakımından, yapılan araştırma ve inceleme yetersizdir. Yurda giriş ve çıkış kayıtlarından, davacının bu sürede yurda giriş ve çıkışlarının bulunduğu anlaşılmakta ise de, kayıtlarda araç bilgisi yer almamaktadır. Anılan sebeple, söz konusu sigortasız sürede, davacının yurda giriş ve çıkışlarında kullandığı aracın plaka bilgisi ve ruhsat bilgisi ilgili makamlardan sorularak, kullanılan aracın davalıyla veya dava dışı organik bağlı şirketle ilgisinin bulunup bulunmadığı belirlenmeli ve neticeye göre bir sonuca gidilmelidir.
3-Mahkemece, davacı şahitleri anlatımlarına itibarla, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmış ise de, davacının, uluslararası tır şoförü olarak çalıştığı sabit olup, işin niteliği gereği, şahitlerin, anılan çalışmalar hakkında görgüye dayalı bilgileri bulunması beklenemez.

Fazla çalışma iddiasını kanıtlar nitelikte, dosya kapsamına değerlendirmeye elverişli herhangi bir iş yeri kaydı sunulmamasına göre, günlük araç kullanma ve dinlenme sürelerine ilişkin mevzuat sınırlamaları da nazara alındığında, davacı tarafça fazla çalışmanın varlığının usulünce kanıtlanamadığı sonucuna ulaşılmaktadır. Anılan sebeple, fazla çalışma ücreti alacağına yönelik talebin reddi gerekirken, soyut şahit anlatımlarına dayanılarak kabul edilmesi hatalıdır.
Ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı yönünden ise, dosyaya sunulan yurda giriş ve çıkış kayıtları esas alınarak, davacının söz konusu tatil günlerinde yurt dışında bulunup bulunmadığının değerlendirilmesiyle sonuca gidilmesi gereklidir. Bu yön nazara alınmadan soyut şahit anlatımlarına dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
4-Dosya kapsamında, işverence davacıya barınma menfaati sağlandığına ilişkin bir delil bulunmamasına rağmen, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, giydirilmiş ücretin belirlenmesinde barınma menfaati katkısının hesaba dahil edilmiş olması hatalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik araştırma ve incelemeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi