MAHKEMESİ : 2. İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde aşçı başı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile aylık ücret, fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarının belirlenmesi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece emsal ücret araştırması ve davacının yaptığı işe göre aylık ücretinin 1500,00 TL olduğunun kabul edildiği belirtilmiştir. Ancak bilirkişi raporu doğrultusunda kıdem tazminatı ile fazla mesai, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacakları yönünden aylık ücret miktarı brüt 1.250,00 TL, ücret alacağı yönünden ise (ek rapora göre) aylık ücret miktarı net 1.500,00 TL (hesaplama tablosunda brüt 1.500,00 TL) esas alınarak hesaplanan alacaklar hüküm altına alınmıştır. Mahkemece davacının aylık ücret miktarı netleştirilmeden çelişkili ve yetersiz bilirkişi raporlarına itibar edilerek, dava konusu alacak talepleri yönünden farklı ücret miktarları esas alınarak sonuca gidilmesi hatalıdır. Bu itibarla söz konusu çelişkinin giderilmesi ve davacının aylık ücret miktarı doğru şekilde belirlenmesi gerekmektedir. Mahkemece bu yön dikkate alınmadan dosya kapsamı ile çelişki oluşturacak şekilde karar verilmesi bozma sebebidir.
3-Taraflar arasında işçinin hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı hususu ihtilaflıdır. Dosya içeriğine göre, işverence işçinin çalışma düzenini gösterir puantaj ve benzeri belge sunulmadığından tanık beyanına göre, davacının ayda iki kez hafta tatili günü çalıştığının kabulü ile alacak hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Davacı tanıklarından ..., davacının iki haftada bir gün izin kullandığını ifade etmiş, ... ise işyerinde pazar günleri de çalışıldığını, ancak hafta içi izin kullandırıldığını beyan etmiştir. Davalı tanıkları da davacı tanığı ... gibi beyanda bulunmuşlardır. Şu halde, davacı tanığı ... ile davalı tanıklarının işyerinde pazar günleri de çalışıldığı, ancak hafta içi izin kullandırıldığı, yani haftada altı gün çalışıldığı yönündeki beyanları dikkate alındığında salt davacı tanığı ..."ın beyanına itibar edilerek hafta tatili alacağının kabulüne karar verilmesi hatalıdır. Kaldı ki, anılan tanığın davacı ile birlikte çalıştığı süre dikkate alındığında da, tanığın davacının tüm çalışma düzenini bilmesinin mümkün olmadığı açıkça anlaşılmaktadır. Davacının hafta tatili çalışmasını ispat edemediği göz önüne alınarak, bu yöndeki talebin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi bozma sebebidir.
4-Taraflar arasında; talep edilen alacaklara ilişkin olarak uygulanacak faizin hangi tarihte başlayacağı ile ilgili de uyuşmazlık söz konusudur.
Mahkemece davacının, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil, hafta tatili ve ücret alacağının, dava açılan miktarlar kadarıyla dava tarihinden itibaren, ıslah ile artırılan miktarların ise faizsiz olarak davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davacının dava dilekçesinde Mahkemece hüküm altına alınan alacak kalemleri için faize yönelik talebinin olduğu açıktır. Islaha konu usul işlemi dava dilekçesi olup, davacının dava dilekçesindeki diğer unsurların aynen devam ettiği yönünde iradesinin mevcut olduğu, bunun ayrıca ve özel olarak belirtilmesinin gerekmediği kabul edilmelidir. Bu sebeple davacı ıslah dilekçesi ile faiz yönünden bir talebi olmasa da dava dilekçesinde talebinin olduğundan ıslah ile artırılan miktarlar için de faiz talebi var kabul edilir. Buna göre, davacının kıdem tazminatı dışında kalan diğer alacakları yönünden; dava ile talep edilen kısımlar için dava tarihinden itibaren, ıslah dilekçesinde talep edilen ve dava dilekçesindeki tutarın dışında kalan kısımlar için ise; ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekir. Hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.