MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fark ücret ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı alt işverenler nezdinde ... devlet hastanesinde güvenlik müdürü olarak çalıştığını, iş sözleşmesini ücretlerinde indirime gidilmesi sebebi ile haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fark ücret alacağı ve izin alacağını istedi.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili husumet itirazında bulunduklarını, davacının taşeron şirket işçisi olduğunu, ücret indiriminden sonra yirmiüç ay boyunca itiraz olmadan çalıştığını savunarak davanın reddini istedi.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Anayasa’nın 141. maddesinde vurgulandığı ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesinde de açıklandığı üzere, mahkeme kararları, tarafların iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepler gösterilerek gerekçeli biçimde yazılmalıdır.
Öte yandan, mahkeme kararlarındaki gerekçelerin hüküm fıkralarına uygun olması gerekir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 06.03.1963 tarihli ve 1963/4-99 esas, 1963/37 karar sayılı Kararı). Oysa, gerekçe ile hüküm fıkrasının aykırı olduğu, temyize konu kararın ./..
incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Gerçekten, 28.11.2013 tarihli kararın gerekçe kısmında, 19.11.2012, 08.04.2013 ve 26.09.2013 tarihli bilirkişi raporlarının hükme esas alındığı belirtildiği halde; hüküm fıkrasında, bu üç raporda belirtilen miktarlardan farklı miktarlarda fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hükmedilmiştir. Bu durumda, gerekçe ile hüküm fıkrası arasındaki bu çelişkinin giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozma sebebidir.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece son celse tefhim edilen kısa kararda kıdem taz 18.053,72 TL, izin alacağı 6.031,28 TL olarak, ücret alacağı 22.634,22 TL belirtilmiş iken gerekçeli kararda ise kıdem tazminatı 7.892,51, izin alacağı 2.416,38 TL ve ücret alacağı 22.634,22 TL olarak, hükümde ise kıdem tazminatı 18.053,72 TL izin alacağı 6.031,2 TL ücret alacağı 18.303,72 TL olarak karar verilmiştir. Mahkemece kısa karar ile gerekçeli karar ve hüküm arasında çelişki yaratılmıştır Böylece belirtilen 6100 sayılı Kanun"un 297, 298 ve 321. maddelerine aykırı davranılmıştır. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, sair hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.