Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4547 Esas 2019/39 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4547
Karar No: 2019/39
Karar Tarihi: 21.01.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/4547 Esas 2019/39 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 02/11/2016 tarihli kararda, sanık tarafından maktulün kasten öldürüldüğü belirlenmiştir. Sanık, maktul için ömür boyu hapis cezasına çarptırılmış, maktulün eşi ise beraat etmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi tarafından 27/03/2017 tarihli kararla, sanığın temyiz başvurusu reddedilmiştir. Katılanın temyiz talepleri doğrultusunda yapılan incelemede, sanığın cezasının onanmasına karar verilmiş ve mahkumiyet hükmü kesinleşmiştir. Kararda, TCK'nin 81/1, 62, 53, 58 ve 63. maddeleri belirtilerek mahkumiyet hükmüne verilen ceza açıklanmıştır.

1. Ceza Dairesi 2018/4547 E. , 2019/39 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/11/2016 tarihli, 2016/4-414 E.K. sayılı ilamı ile verilen;
1-Sanık ... hakkında; CMK"nin 223/2-e maddesi uyarınca beraat,
2-Sanık ... hakkında; TCK"nin 81/1, 62, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezasına dair hükme yönelik istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27/03/2017 tarihli, 2017/274-262 E.K. sayılı ilamı ile esastan reddi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan ... vekilinin; sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün ise katılan vekili ile sanığın temyiz talepleri doğrultusunda yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında; maktul ..."yu kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında maktule yönelik kasten öldürme suçundan beraat hükmünün, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 27/03/2017 tarihli ve 2017/274 E. 2017/262 K. sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin sanık ..."ın mahkum olması ve sanık ... hakkında takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine; sanık ..."nin meşru savunmaya ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının ESASTAN REDDİNE, 21/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.