Mahkemesi : Ankara 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 08.04.2015
No : 2013/1582-2015/701

Dava, davacının yaşlılık aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, davacının 23.05.1989- 27.10.1990 tarihleri arasındaki sigortalılık sürelerine yönelik prim borcunu 29.06.2011 tarihinde ödediği ve bu tarih sonrasında davacının Kurumca kabul edilen sigortalılık süreleri için prim borcunun bulunduğu belirgin ise de, 23.04.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6645 sayılı Yasanın 56. Maddesi ile 5510 sayılı Yasaya eklenen geçici 63. Maddenin “Kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlarla tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan, Kuruma kayıt ve tescilleri yapıldığı hâlde, bu maddenin yayımlandığı ayın sonu itibarıyla 12 ay ve daha fazla süreye ilişkin prim borcu bulunanların, bu sürelere ilişkin prim borçlarını, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden ay başından itibaren üç ay içinde ödememeleri veya ilgili kanunları uyarınca yapılandırmamaları hâlinde, prim ödemesi bulunan sigortalıların daha önce ödedikleri primlerin tam olarak karşıladığı ayın sonu itibarıyla, prim ödemesi bulunmayan sigortalıların ise tescil tarihi itibarıyla sigortalılığı durdurulur. Durdurulan süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilmez ve bu sürelere ilişkin Kurum alacakları takip edilmeyerek bunlara Kurum alacakları arasında yer verilmez. …” hükmü gözetildiğinde, davacının 12 aydan fazla prim borcunun varlığı nedeni ile 27.10.1990 tarihi itibariyle sigortalılığın durdurulmasının gerekmekte olmasına göre, prim borcunun varlığının araştırılmaması ve tahsis öncesi ödenmesinin temin edilmemesi yönündeki isabetsizliğin sonuca etkisinin bulunmaması nedeni ile bozma nedeni yapılmamıştır.

2-Mahkemece, süresinde ödenmeyen yaşlılık aylıkları nedeniyle, davalı Kurumun faiz alacağı ile sorumlu tutulmasında bir isabetsizlik yok ise de, faizin başlangıç tarihinin belirlenmesinde, Kuruma tanınan 5510 Sayılı Yasanın 42. maddesinde yazılı üç aylık işlem süresinin varlığı karşısında, davacının tahsis talebine Kurumca üç aylık süre içinde cevap verilmediği de dikkate alınarak, Kurumun, yaşlılık aylığı tahsis tarihini takip eden 3 aylık sürenin sonundan itibaren faiz alacağı ile sorumlu tutulması gerekirken, yazılı şekilde, yasal faize hükmolunması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1 bendinin silinerek yerine “1- Davacıya 01.10.2011 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespiti ile ödenmesi gereken yaşlılık aylıklarının, 01.01.2012 tarihi başlangıç kabul edilerek, her bir aylık için aylığa hak kazanılan tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı Kurumdan tahsiline” cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.10.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.