MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Borçlunun temyiz isteminin incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının REDDİNE;
2-Alacaklının temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından borçlu aleyhine kambiyo senetlerine mahsus haciz yoluyla başlatılan icra takibinde, borçlunun icra mahkemesine başvurarak meskeniyet şikayetinde bulunduğu, mahkemece şikayetin kabulü ile taşınmazın satılarak hale münasip ev değeri olan 230.000,00 TL ‘nin borçluya, artanın alcaklıya ödenmesine karar verildiği, kararın taraflarca istinafı üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nin 11.7.2018 tarih ve 2018/276 E. - 2018/1684 K. sayılı kararı ile borçlunun istinaf başvurusunun esastan reddine, alacaklının istinaf başvurusunun ise kısmen kabulü ile mahkeme kararının kaldırılmasına ve şikayetin kısmen kabulü ile taşınmazın 230.000,00 TL’den az olmamak üzere satılmasına, bu tutarın borçluya, kalanın haciz sırasına göre ilgili alacaklıya ödenmesine hükmedildiği, kararın taraflarca temyiz edildiği görülmektedir.
İİK"nun 82. maddesinin 1. fıkrasının 12. bendi gereğince; borçlunun "haline münasip" evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki "aile" terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise İİK"nun 82/3. maddesine göre satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı hak sahiplerine ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu unsurları içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Borçlunun, şikayete konu taşınmazın bulunduğu yerde oturması zorunlu olmadığından, daha mütevazi semtlerde edinebileceği meskenin değerinin bilirkişi marifeti ile tespit edilerek sonucuna göre karar verilmelidir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; şikayete konu, İstanbul İli Kadıköy ilçesinde bulunan taşınmazın değerinin 495.000,00 TL, borçlunun, İstanbul’un daha mütevazi semtlerinde (Maltepe, Kartal, Pendik, Sultanbeyli, Sancaktepe vs.) oturabileceği daha küçük bir dairenin fiyatının ise 230.000,00 TL olduğunun bildirildiği görülmüş olup, borçlunun tek başına yaşadığı da nazara alındığında hale münasip olarak belirlenen ev değerinin yüksek olduğunun kabulü gerekir.
O halde, gerektiğinde yeniden keşif yapılarak, borçlunun, meskeninin bulunduğu yerden daha mütevazi koşullara sahip yerlerde haline münasip evi alabileceği değerin belirlenerek, bu tespitten sonra, borçlunun haline münasip evi alabileceği miktar, mahcuzun değerinden az ise mahcuzun satılarak, borçlunun haline münasip ev alması için gerekli bedelin kendisine, artanın hak sahiplerine ödenmesine, satışın borçlunun haline münasip ev alabileceği miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye ve yetersiz rapora dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nin 11.7.2018 tarih ve 2018/276 E. - 2018/1684 K. sayılı kararının yukarıda yazılı nedenlerle, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK"nun 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK"nun 373/2. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 30/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.