Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/14280 Esas 2022/3362 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2018 tarih ve 2017/264 - 2018/48 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 220/7 maddesi delaletiyle 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi.

Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla;
sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım ettiği kabul edilen sanık hakkında temel ceza belirlenirken TCK'nın 314/3 maddesinin de delalet maddesi olarak gösterilmesi gerektiği gözetilmeksizin atıf maddesi olarak sadece TCK’nın 220/7. maddesinin gösterilmesi,
2-Silahlı terör örgütüne yardım etme suçu mütemadi olmayıp yakalanma ile temadi kesilmeyeceğinden gerekçeli karar başlıklarında suç tarihinin sanığın yardım mahiyetindeki son eylem tarihi yerine "13.10.2016" yazılması,
3-İlk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında suç adının, “Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme” yerine “Silahlı terör örgütüne üye olma” olarak yazılması,
4- Sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nın 314/2 maddesi uyarınca belirlenen 5 yıl hapis cezasından TCK’nın 220/7. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapıldıktan sonra sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilip sonrasında 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca artırım yapılırken 1 yıl 18 ay yerine 2 yıl 6 ay, TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 13 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 1 ay hapis cezası olarak belirlenerek fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların 5271 sayılı CMK'nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün birinci maddesindeki "TCK 220/7 maddesi delaletiyle eylemine uyan TCK'nın 314/2" ibaresinin çıkarılıp yerine “TCK'nın 314/3 ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2” ibaresinin yazılması, karar başlıklarındaki suç tarihi olarak gösterilen "13.10.2016" çıkarılıp yerine "16.04.2014" yazılması, ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarındaki suç adı olarak gösterilen "Silahlı terör örgütüne üye olma" çıkarılıp yerine “Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme” yazılması, hükmün üçüncü fıkrasından "2 Yıl 6 Ay" ibaresinin çıkarılarak yerine "1 Yıl 18 Ay" ibaresinin yazılması, hükmün dördüncü fıkrasından "2 Yıl 1 Ay" ibaresinin çıkarılarak yerine "1 Yıl 13 Ay" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.