MAHKEMESİ : İMahkemesi 4. Hukuk Dairesi


Davacı ... İnş. Tah. San. Tic. Ltd. Şti. Yetkilisi ..... tarafından, davalılar ... ve SGK ... İl Müdürlüğü aleyhine 21/03/2017 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit ve teminat mektupları için bankalara ödenen komisyonların tahsiline ilişkin tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kesin hüküm nedeniyle usulden reddine dair verilen 13/09/2018 günlü kararın istinaf incelemesinde; davacının istinaf başvurusunun menfi tespite ilişkin hüküm yönünden HMK 353/1-a-3 maddesi uyarınca kısmen kabulüne, kararın esası incelenmeden kaldırılmasına, dosyanın tefriki ile görevli ve yetkili ... İş Mahkemesine gönderilmesine, davacının diğer istinaf başvurusunun HMK 353/1-b-1 uyarınca kısmen esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince verilen 04/01/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekilince süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
1-Davacının menfi tespit istemine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İlk Derece Mahkemesince davanın kesin hüküm nedeniyle usulden reddine dair verilen karara yapılan istinaf başvurusu .... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince incelenmiş ve davacının davalı kuruma sigorta prim ve işçi alacaklarından dolayı zamanaşımı nedeniyle borçlu olmadığının tespitine ilişkin isteminin iş mahkemelerinde görülmesi gerektiği, ilk derece mahkemesinin görevli olmadığı gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile esası incelenmeksizin kararın kaldırılmasına ve dosyanın bu istem yönünden tefriki ile görevli ve yetkili İş Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Verilen karar dayandığı gerekçe ve sonucu itibariyle HMK 353/1-a-3 maddesi kapsamında kalmakta olup, bu maddede de açıkça belirtildiği üzere bu şekilde verilen kararlar kesin olduğundan temyiz edilemez.
Somut olayda, kesin bir karara karşı temyiz başvurusunda bulunulduğu ancak ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından bu konuda bir karar verilmeksizin dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldığından, temyizi kabil olmayan kesin karara ilişkin olan temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
2-Davacının tazminat istemine yönelik temyizine gelince;
Somut olayda davacı, dava dilekçesinde talebine ilişkin harca esas bir değer göstermeyerek işveren İdare olan Karayolları Genel Müdürlüğüne verilen teminat mektuplarına ödenen komisyonların tahsilini istemiş, ıslah dilekçesinde ise işveren İdare nezdinde bulunan nakit ve teminat mektuplarının davalı Kurum tarafından tazmin edildiğini belirterek 14.000,00 TL nin davalıdan tahsilini istemiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 58.800,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, menfi tespit istemi yönünden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, Bölge Adliye Mahkemesi kararının kesin olması nedeniyle HMK 353/1-a maddesi gereğince REDDİNE, yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle tazminat istemi yönünden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin ise HMK 362-1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.