Danıştay 7. Daire 2016/12388 Esas 2021/1615 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/12388
Karar No : 2021/1615

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Petrol ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Belgesiz olarak akaryakıt alım satımında bulunduğundan bahisle, vergi inceleme raporuna dayanılarak davacı adına, 2012 yılı Ağustos, Eylül ve Kasım ayları için re'sen salınan özel tüketim vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (I) sayılı listelerdeki mallar yönünden özel tüketim vergisi mükellefinin, bu malları imal, inşa veya ithal edenler ile bu malların müzayede yoluyla satışını gerçekleştirenler, söz konusu malların bunlar tarafından teslimi veya ilk iktisabı hallerinin ise özel tüketim vergisini doğuran olay olduğu; olayda, dava konusu akaryakıtı imal ederek satışını gerçekleştirmesi nedeniyle özel tüketim vergisinin mükellefi olan …'ın ve söz konusu vergiyi ödemediğine veya satışlarını belgesiz yaptığına ilişkin herhangi bir tespit ya da iddia bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirketin … Akaryakıt Dağıtım Limited Şirketi ile … Turizm Otelcilik ve Petrol Anonim Şirketi'nden belgesiz olarak mal aldığının vergi tekniği raporuyla tespit edildiği, anılan şirketler hakkında düzenlenmiş bir vergi inceleme raporunun bulunmadığı, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 4. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sorumlu olan davacı şirket adına tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 13. maddesinin 1. fıkrası ve 4. maddesinin 3. fıkrası birlikte değerlendirildiğinde ilgili maddelerde öngörülen koşulların oluşması halinde, mükellef olmayan kişiler hakkında vergi sorumluluğu öngörülerek tarhiyat yapılabileceğinden, olayda anılan maddelerde belirtilen koşulların gerçekleşip gerçekleşmediği yolunda yapılacak değerlendirme sonucuna göre yeniden karar verilmek üzere mahkeme kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Akaryakıt ve bunlarla ilgili ürünlerin toptan ticareti faaliyeti ile iştigal eden davacı şirketin 2012 ve 2013 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucu … Akaryakıt Dağıtım Limited Şirketi ile … Turizm Otelcilik ve Petrol Anonim Şirketi'nden belgesiz olarak aldığı akaryakıtı piyasaya sürdüğününün tespit edildiğinden bahisle, hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak, 2012 yılı Ağustos, Eylül ve Kasım ayları için re'sen salınan özel tüketim vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, (I) sayılı listedeki malların ithalatçıları veya rafineriler dahil imal edenler tarafından tesliminin bir defaya mahsus olmak üzere özel tüketim vergisine tabi olduğu; "Müteselsil sorumluluk ve ceza uygulaması" başlıklı 13. maddesinin 1. fıkrasında, gerçek veya tüzel kişiler tarafından ithal edilen ham petrolün Türkiye’deki rafinerilere fason olarak rafine ettirilmesi sonucu elde edilen (I) sayılı listedeki malların tesliminde doğacak özel tüketim vergisinin ödenmesinden, ham petrol ithalini gerçekleştirenlerle birlikte, ilgili rafineri şirketinin müteselsilen sorumlu olduğu; 2. fıkrasında, (I) sayılı listedeki malları teslim alanların, bu malları daha yüksek tutarda vergiye tâbi bir mal olarak kullanmak veya üçüncü kişilere satmak suretiyle vergi ziyaına sebebiyet vermeleri halinde, ziyaa uğratılan verginin bunlar adına tarh olunacağı ve tarhiyata 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 344. maddesine göre vergi ziyaı cezası uygulanacağı hüküm altına alınmıştır.
Kanun'un 4. maddesinin 3. fıkrasında, fiili veya kaydi envanter sırasında bu Kanun'a ekli listelerdeki malların belgesiz olarak bulundurulduğunun tespiti halinde, belgesiz mal bulunduran mükelleflere, bu malların alış belgelerinin ibrazı için tespit tarihinden itibaren 10 günlük bir süre verileceği, bu süre içinde alış belgelerinin ibraz edilememesi halinde, belgesi ibraz edilemeyen malın tespit tarihindeki emsal bedeli üzerinden hesaplanan özel tüketim vergisinin, alışını belgeleyemeyen mükellef adına re'sen tarh edileceği, tarh edilecek özel tüketim vergisinin, asgari maktu vergi tutarına göre hesaplanacak vergiden az olamayacağı, bu tarhiyata vergi ziyaı cezasının uygulanacağı, ancak, belgesiz mal bulunduran mükelleflere bu malları satanlara, bu satışları ile ilgili vergi inceleme raporuna dayanılarak özel tüketim vergisi tarhiyatı yapıldığı takdirde, ayrıca alıcıdan özel tüketim vergisi ve buna ilişkin cezanın aranmayacağı düzenlenmiştir.
Bu madde uyarınca vergi sorumluluğu öngörülerek hakkında tarhiyat yapılabilecek "mükellef" kavramı, özel tüketim vergisi mükellefi olanların yanı sıra işletmesiyle ilgili fiili veya kaydi envanter yapılabilen ticari, sınai, zirai, serbest meslek faaliyeti kapsamında gelir veya kurumlar vergisi mükelleflerini de kapsamaktadır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Olayda, Mahkemece her ne kadar dava konusu akaryakıtı ithal ederek satışını gerçekleştiren …'ın özel tüketim vergisinin mükellefi olduğu ve davacının mükellefi olmadığı vergi nedeniyle sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle cezalı tarhiyatların iptaline karar verilmişse de, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun yukarıda yer verilen hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, ilgili maddelerde öngörülen koşulların oluşması halinde, mükellef olmayan kişiler hakkında vergi sorumluluğu çerçevesinde tarhiyat yapılabileceği sonucuna ulaşılmaktadır.
Bu bakımdan, dava konusu işlemin maddi olay ve açıklanan hukuki durumla ilişkilendirilmesi suretiyle yeniden yapılacak inceleme sonucuna göre karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.