MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... köyü 125 ada 2 parsel sayılı 172482,60 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, ham toprak niteliği ile Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı, taşınmazın mirasen babasından intikal ettiği ve halen zilyetliğinde olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve dava konusu parselin (D) harfi ile gösterilen 9077,95 m2 bölümünün davacı adına, (E) harfi ile gösterilen 163404,65 m2 bölümünün tespit gibi Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Yasanın 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı dışında bırakılmıştır.
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hükme yeterli değildir. Şöyle ki; dava kadastro tespitine itiraz davası olup; davacı, irsen intikale ve eklemeli zilyetliğe dayanmaktadır. Çekişmeli taşınmazın sınırında 124 ada 1 ve 105 ada 1 numaralı orman parselleri bulunmaktadır. Bölgede orman kadastrosu 3402 sayılı Yasanın 4. maddesine göre yapılmış, çekişmeli taşınmaz, orman kadastrosu sınırları dışında bırakılmışsa da, mahkemece orman araştırması yapılmadığı gibi, taşınmazın öncesindeki niteliği ve kullanım durumu imar ve ihyanın koşulları yeterince araştırılmamıştır. Dava konusu ham toprak niteliğindeki 125 ada 2 parsel ile 170 ada 32 parsel sayılı taşınmazlar birlikte, tescili istenen taşınmaz bölümünü çevreleyen 105 ada 1 parsel ve 124 ada 1 numaralı orman parsellerin konumları dikkate alındığında, çekişmeli taşınmaz ve komşu taşınmazların 6831 sayılı Yasanın 17/2 maddesine göre orman içi açıklığı konumunda kabul edilip edilmeyeceği dahi araştırılıp düşünülmemiştir. Eksik ve yetersiz inceleme ve araştırma ile karar verilmesi doğru değildir.
Bu nedenle; mahkemece, eski tarihli ve 1980-1990"lı yıllara ait memleket haritası ile bu haritaların hazırlanmasında esas alınan hava fotoğrafları ve varsa amenajman planı ile kadastro çalışmalarına esas olmak üzere fotoğrametri yöntemiyle hazırlanan topoğrafik harita ilgili yerlerden getirtilip, önceki bilirkişiler dışında halen Çevre ve Orman Bakanlığı (Orman ve Su İşleri Bakanlığı) ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman yüksek orman mühendisleri arasından seçilecek bir orman mühendisi, bir ziraat mühendisi ve bir fen elemanı aracılığıyla yeniden yapılacak inceleme ve keşifte, çekişmeli taşınmaz ile birlikte çevre araziye de uygulanmak suretiyle taşınmazın öncesinin bu belgelerde ne şekilde nitelendirildiği belirlenmeli; 3116, 4785 ve 5658 sayılı yasalar karşısındaki durumu saptanmalı; tapu ve zilyedlikle ormandan toprak kazanma olanağı sağlayan 3402 sayılı Yasanın 45. maddesinin ilgili fıkraları, Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün ve 31/13 E.K.; 14.03.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.06.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş ve kalan fıkraları da 03.03.2005 gününde yürürlüğe giren 5304 sayılı Yasanın 14. maddesi ile yürürlükten kaldırılmış olduğundan, bu yollarla ormandan yer kazanılamayacağı, öncesi orman olan bir
yerin üzerindeki orman bitki örtüsü yokedilmiş olsa dahi, salt orman toprağının orman sayılan yer olduğu düşünülmeli; toprak yapısı, bitki örtüsü ve çevresi incelenmeli; keşifte, hakim gözetiminde, taşınmazın dört yönden renkli fotoğrafları çektirilip, onaylanarak dosyaya eklenmeli; kesinleşmiş orman kadastrosu bulunmadığından, yukarıda değinilen diğer belgeler fen ve uzman orman bilirkişiler eliyle yerine uygulattırılıp; orijinal-renkli (renkli fotokopi) memleket haritasının ölçeği kadastro paftası ölçeğine, yine kadastro paftası ölçeği de memleket haritası ölçeğine çevrildikten sonra, her iki harita komşu ve yakın komşu parselleri de içine alacak şekilde birbiri üzerine aplike edilmek suretiyle, çekişmeli taşınmazın konumunu çevre parsellerle birlikte haritalar üzerinde gösterecekleri yalnız büro incelemesine değil, uygulamaya ve araştırmaya dayalı, bilirkişilerin onayını taşıyan krokili bilimsel verileri bulunan yeterli rapor alınmalıdır. Yine taşınmazın fotogometri yöntemiyle düzenlenen haritada konumu gösterilerek bu paftada zilyet ve tasarruf edilen yerlerden olup olmadığı belirlenmeli, tüm komşu parsel tutanakları da getirtilerek taşınmazın memleket haritaları ve kadastro paftasındaki konumuna göre 6831 sayılı Yasanın 17. maddesi kapsamında orman içi açıklığı nityeliğinde bulunup bulunmadığı saptanmalı, orman içi açıklıkların orman sayılan yerlerden olduğu ve zilyetlikle kazanılamayacağı gözetilmelidir.
Yukarıda açıklanan yöntemle yapılacak araştırma sonucu, taşınmazların orman sayılan yerlerden olmadığı belirlendiği takdirde, tarım uzman bilirkişi olarak ziraat mühendisine inceleme yaptırılıp, zilyetlikle kazanılabilecek kültür arazisi olup olmadığı belirlenip, bu yolda rapor alınmalı; komşu parsellerin tutanak ve dayanakları getirtilip uygulanmalı; bu taşınmazı sınır olarak nasıl nitelendirdikleri araştırılmalı; varsa, zilyetlik tanıkları taşınmaz başında dinlenmeli; zilyetliğin ne zaman başladığı, kaç yıl, ne şekilde devam ettiği sorulup, kesin tarih ve olgulara dayalı, açık yanıtlar alınıp; tesbit tarihine kadar davacı yararına kazanma koşullarının oluşup oluşmadığı belirlenmeli; yasanın aradığı anlamda iradi terkin veya inkıtanın somut olayda var olup olamadığı ayrıca araştırılmalı, yukarıda belirtilen eksiklikleri giderecek biçimde, açıklanan yöntemle inceleme ve araştırma yapılmalı keşfi izlemeye olanak verecek rapor alınmalı, bundan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek oluşacak sonuç çerçevesinde bir karar verilmelidir.
Açıklanan hususlar gözetilmeksizin, eksik inceleme ve bilirkişinin yetersiz raporuna dayanılarak yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA 06/02/2012 günü oybirliği ile karar verildi.