MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, (mağdure ..."ye) kasten yaralama (mağdure Sudenur"a)
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından doğrudan verilen 3.000 TL para cezalarının miktarları itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafisinin anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Mağdure ..."nin aşamalardaki anlatımları, savunma ile tanık beyanları nazara alındığında olay gecesi mağdurenin kaldığı eve zorla giren sanığın, ilişkiye girmek istediği mağdureye saldırıp kalçasına dokunarak pantolonunu çıkarmaya çalıştığı ve mağdurenin direnmesi üzerine onun aşılabilir mukavemeti dışında eylemini tamamlamasına engel harici neden olmaksızın kendiliğinden bırakarak evden ayrıldığı, mağdureye yönelik eylemlerin nitelikli cinsel saldırı suçunun icrai hareketleri olarak değerlendirilemeyeceği ve mevcut haliyle tamamlanan eylemin cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilerek hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenlemelere göre belirlenecek lehe Kanuna göre hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.