Boşanma Kararları - Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2019/2007 Esas 2021/5003 Karar Sayılı İlamı

16. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2007
Karar No: 2021/5003
Karar Tarihi: 08.06.2021

Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2019/2007 Esas 2021/5003 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir dava sonucunda, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi'nin onama kararı kesin delil olmasa da güçlü delil niteliği taşıdığı belirtilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmiş. Yargıtay bozma ilamı sonucunda ise, yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiş. Temyiz talebi ise yasal süresi içerisinde yapılmadığı gerekçesiyle reddedilmiş. Davacının karar düzeltme talebi Sulh Hukuk Mahkemesi kararlarının temyiz edilmesi üzerine Yargıtayca verilen kararlara karşı düzeltme yoluna başvurulması mümkün olmadığından reddedilmiş. 6100 sayılı HMK'nın Geçici 3. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK'nın 440/III-2. maddesi gereğince, karar düzeltme isteğinin reddine karar verilmiş ve peşin yatırılan harç talep halinde iade edilecek.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın Geçici 3. maddesi
- 1086 sayılı HUMK'nın 440/III-2. maddesi

(Kapatılan)16. Hukuk Dairesi 2019/2007 E. , 2021/5003 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Yargıtay bozma ilamında özetle; "Yargıtay 7. Hukuk Dairesi" nin onama kararı ile kesinleşen ilamının Kadastro Mahkemesinin elindeki dava bakımından kesin delil olması söz konusu değil ise de, davacı aleyhine güçlü delil niteliğinde olduğu belirtilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmiş olmasının isabetsizliğine" değinilmiştir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hükmün, davacı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, 08.07.2015 tarihli ek kararla, yasal süresi içerisinde yapılmadığı gerekçesiyle temyiz talebinin ile reddine karar verilmiş ve iş bu ek kararın temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 19.12.2018 tarih ve 2016/5480 Esas, 2018/7991 Karar sayılı ilamıyla, temyiz inceleme isteminin süre yönünden reddine karar verilmiş, iş bu karara yönelik olarak davacı tarafından kanun yoluna başvurulmuş ve mahkemenin 13.03.2019 tarihli ek kararı ile, bu isteğin reddine karar verilmiş ve ek karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Mahkemece, 13.03.2019 tarihli ek kararla, Yargıtay kararının temyiz edilebilecek kararlardan olmadığı gerekçesi ile temyiz inceleme talebinin reddine karar verilmiş olmakla birlikte, davacının 22.03.2019 tarihli dilekçesi, Dairemizin 19.12.2018 tarih 2016/5480 Esas, 2018/7991 Karar sayılı kararının bozulması isteğine ilişkin olduğuna göre, bu talep karar düzeltme isteği mahiyetinde olup, davacının karar düzeltme talebinin usulüne uygun olup olmadığını denetleme görevinin Dairemize ait olduğu anlaşılmakla; Mahkemece verilen 13.03.2019 tarihli ek kararın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Karar düzeltme isteminin incelenmesine gelince, 6100 sayılı HMK"nın Geçici 3. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK"nın 440/III-2. maddesi gereğince, Sulh Hukuk Mahkemesi kararlarının temyiz edilmesi üzerine Yargıtayca verilen kararlara karşı düzeltme yoluna başvurulması mümkün olmayıp davacının karar düzeltme isteğinin açıklanan nedenle REDDİNE, peşin yatırılan harcın talep halinde yatırana iadesine, 08.06.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.