MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 21.02.2011 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 31.05.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, davalının 8 ada 3 parselsayılı taşınmazda bulunan evinin çatısının saçak payının kendisine ait 4 parsel sayılı taşınmaza tecavüzlü olduğunu, bu kısmın kal"i suretiyle elatmanın önlenmesini istemiştir.
Davalı, kadastro tespitinden önce davacı ile anlaşarak 10.07.1972 tarihli sözleşme uyarınca iki taşınmaz arasında kalan 0,30 metre miktarındaki bu alanı kullanma hakkının kendisine bırakıldığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının binasının davacı taşınmazına tecavüzlü saçak payını 10.07.1972 tarihli sözleşme uyarınca kullandığı, davacının bu sözleşme ile davalının kullanımına muvafaat ettiği, uzun yıllar boyunca kullanımın aynı şekilde devam ettiği, komşuluk ilişkilerinden doğan olağan katlanma ve hoşgörü sınırlarını aşan bir taşkınlık olmadığı gerekçelerğyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda; 27.02.2012 tarihinde yapılan keşif sonucu düzenlenen 04.04.2012 tarihli fen bilirkişi raporu ve krokisinde davalının 8 ada 3 parsel sayılı taşınmaza yaptığı evinin saçak payının 0,30 metrelik bölümünün davacının hissedarı olduğu 8 ada 4 parsel sayılı taşınmaza taşkın olduğu, 10.07.2972 tarihli davacı ile davalı arasında imzalanan anlaşmaya göre 0,30 metrelik boşluğun davalı kullanımına bırakıldığı belirtilmiştir. Ne var ki,
davacının dava açtığı tarihte bu muvafakatını geri aldığının kabulü gerekir. Dosya kapsamına göre, davalının, davacının hissedarı olduğu parsele 0,30 metre tecavüzünün olduğu sabittir. Ancak, 12.04.2012 tarihli inşaat mühendisi raporunda saçak payının komşu parsele taşkın kısmın yıkımı halinde ana yapıya zarar verip vermeyeceği, yıkılarak tecavüzün ortadan kaldırılmasının mümkün olup olmadığı, taşkın kısmın bedeli tespit edilmemiştir. Bu nedenle uzman bilirkişilere bu hususlar açıklattırılarak sonucuna göre bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, 11.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.