Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, tehdit
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/1-4, 179/2-3, 62/1, 50/1-a, 52/1-4,106/1-2.cümle, 62/1, 52/1, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma, tehdit suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Sanık müdafinin tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 08/01/2013 tarihinden verilen 1000 TL."den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE ,
B-Sanık müdafinin taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından kurulan mahkumiyet hükmünlerine yönelik temyiz incelemesine gelince;
204 promil alkollü olarak araç kullanan sanığın, katılanların içinde bulundukları araca arkadan çarptığı, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda, bilinçli taksirin şartlarının bulunduğu halde, taksirle yaralama suçundan belirlenen temel cezanın TCK"nın 22/3 maddesi gereğince artırılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-204 promil alkollü olarak araç kullanan sanığın, katılanların içinde bulundukları araca arkadan çarparak, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda, TCK"nın “Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma” başlıklı 179. maddesinin 2. fıkrasında kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde araç sevk ve idare edilmesi halinin suç olarak düzenlendiği, maddede belirtilen suçun tehlike suçu olup, somut olayda ise katılanların yaralanmış olmaları ve şikayetçi olmaları sebebiyle zarar suçunun oluştuğu, sanığın sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, ayrıca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyete ilişkin bölümün hükümden çıkartılarak yerine “Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan karar verilmesine yer olmadığına” ibaresinin yazılması,hükmün 3.bendinin 1.paragrafındaki "failin güttüğü amaç ve saiki" ibaresinin çıkartılmak suretiyle , hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.