MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 31/01/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 20/02/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma gereğince karar verilmiş olmasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin reddine karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Karar gününde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10. maddesinde "Manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez. Bu davaların tamamen reddi durumunda avukatlık ücreti, Tarifenin ikinci kısmınının ikinci bölümüne göre hükmolunur" şeklindedir.
Şu durumda, davalı hakkındaki manevi tazminat istemi reddedildiğine göre AAÜT"nin 10. maddesi uyarınca, kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı yararına hiçbir gerekçe gösterilmeksizin maktu vekalet ücretine hükmedilmemiş olması doğru değildir.
Yine 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 326/2. maddesi gereğince; yargılama giderlerinin, davadaki haklılık oranına göre haksız çıkan tarafa yükletilmesi gerekir. Davacının istemi reddedildiğine göre davalı tarafından sarfedilen 55,00 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmesi gerekirken bu yönde hüküm tesis edilmemiş olması da doğru değildir.
Belirlenen bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı HMK"ya eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasına 8. bent olarak “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden reddedilen manevi tazminat istemi yönünden 2.180,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” ve 9. bent olarak ""Davalı tarafından yapılan 55,00 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine"" cümlelerinin eklenmesine, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine, davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.