MAHKEMESİ: ... ASLİYE(AİLE) HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davada; davacı ile davalının 2006 yılından beri evli olduklarını, bu evliliklerinden Emirtan isminde müşterek küçük çocuklarının bulunduğunu; evlendikten bu yana davalının anne baba ve kardeşleriyle birlikte aynı evde oturduklarını, davalının bağımsız konut temin etmediğini, bu nedenle davacının müşterek çocuğu ile baba evine sığındığını, ayrı yaşamaya başladıklarını ileri sürerek ayrı yaşamakta haklılık iddiasına dayanarak davacı eş (kadın) için 250 TL, müşterek çocuk için 250 TL tedbir nafakası talep ve dava edilmiştir.Mahkemece, davalının bağımsız konut temin ettiğini ancak davacının bu bağımsız konuta dönmediğinden ayrı yaşamakta haklılık olgusu gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak, TMK.182/2.maddesinde velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır. Yine aynı yasanın 327/1.maddesinde çocuğun bakımı, eğitim ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır. 328/1.maddesinde ana babanın bakım borcu çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. 329/1.maddesinde ise, küçüğe fiilen bakan ana veya baba diğerine karşı çocuk adına nafaka davası açabilir. Hükümleri yer almaktadır. Bu durumda, müşterek çocuk için tedbir nafakasına hükmedilmesi için ayrı yaşamda haklılık olgusu aranmaz. Çocuğa kim bakıyorsa, karşı taraftan tedbir nafakası isteyebilir. Somut olayda, çocuk davacı anne yanında kalıp, anne tarafından bakılmaktadır. Çocuk için nafakaya hükmedilmesi gerekirken, davacı kadının ayrı yaşamada haklılığını gösterecek sebep olmadığından bahisle, küçük için istenen tedbir nafakasının da reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.