MAHKEMESİ : İZMİR 8. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/11/2011
NUMARASI : 2010/708-2011/719

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili uyuşmazlığın idari yönden çözümlenemediğinden kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, resmi-genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep edilmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının 24.01.2009 tarihinde müvekkili davalı işverenlikte temizlik işçisi olarak çalışmaya başladığını, işlerini savsaklaması nedeniyle sürekli uyarıldığını,01.06.2010 tarihinde şirket çalışanlarına işten ayrılacağını beyan ettiğini hemen akabinde 3 gün sonra gerçek dışı iddialar ile ihtarname keşide ettiğini, ihtarnamede 12.07.2010 tarihinde yıllık izinlerini kullanacağını beyan etmesine rağmen 11.6.2010 tarihinden itibaren işe gelmediğini, davacının asgari ücretle çalıştığını, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, resmi-genel tatil günlerinde çalışılmadığını, davacının ücret alacağı dışında alacağı olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava neticesinde; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dairemizin önceki kararlarında; fazla çalışma ücretlerinden yapılan indirim, kabul edilen fazla çalışma süresinden indirim olmakla, davalı tarafın kendisini avukatla temsil ettirmesi durumunda reddedilen kısım için davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği kabul edilmekteydi (Yargıtay 9.HD. 11.02.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K.). Ancak, işçinin davasını açtığı veya ıslah yoluyla dava konusunu arttırdığı aşamada, mahkemece ne miktarda indirim yapılacağı işçi tarafından bilenemeyeceğinden, Dairemizce 2011 yılı itibarıyla maktu ve nispi vekâlet ücretlerinin yüksek oluşu da dikkate alınarak konunun yeniden ve etraflıca değerlendirilmesine gidilmiş, bu tür indirimden kaynaklanan ret sebebiyle davalı yararına avukatlık ücretine karar verilmesinin adaletsizliğe yol açtığı sonucuna varılmıştır. Özellikle seri davalarda indirim sebebiyle kısmen reddine karar verilen az bir miktar için dahi her bir dosyada zaman zaman işçinin alacak miktarını da aşan maktu avukatlık ücretleri ödetilmesi durumu ortaya çıkmaktadır. Yine daha önceki kararlarımızda, yukarıda değinildiği üzere fazla çalışma alacağından yapılan indirim sebebiyle ret vekâlet ücretine hükmedilmekle birlikte, Borçlar Kanununun 161/son, 325/son, 43 ve 44 üncü maddelerine göre, yine 5953 sayılı Yasada öngörülen yüzde beş fazla ödemelerden yapılan indirim sebebiyle reddine karar verilen miktar için avukatlık ücretine hükmedilmemekteydi. Bu durum uygulamada hakkaniyete aykırı sonuçlara neden olduğundan ve konuyla ilgili olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde de herhangi bir kurala yer verilmediğinden, Dairemizce eski görüşümüzden dönülmüş ve fazla çalışma alacağından yapılan indirim nedeniyle reddine karar verilen miktar bakımından, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Somut olayda Mahkemece davacının fazla mesai alacağından indirim yapılmama gerekçesi olarak; ibraz edilen çalışma saatlerini gösterir imza föyü gösterilmiş ise de anılan belgenin incelenmesinde hangi tarihe ait olduğu açıkça anlaşılamadığı gibi, belgenin sadece bir gün için tanzim edildiği anlaşılmaktadır. Ayrıca bu belgede davalı tarafın her hangi bir kaşesi, işveren yetkilisinin imzası yada onayı bulunmamaktadır. Bu nedenle anılan belge fazla mesai yapıldığını ispata yarayacak yazılı belge niteliğinde olmadığından fazla mesainin yazılı belgeye dayanmadığı, takdiri delil niteliğindeki tanık beyanları ile ispatlandığı nazara alınarak belirlenen alacaktan uygun oranda takdiri indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.