MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde muhtesatların davaya ait olduğunun tespiti ve bedeli olan 11606 TL alacağın yasal faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde, müvekkili olan davacının taşınmazı 50 yıldan beri imar ve ihya ederek fındık bahçesi olarak yetiştirdiğini, sonradan tapulama işlemleri sırasında taşınmazın davalı adına kaydedildiğini, davalı tarafından davacı aleyhine açılan meni müdahale davası neticesinde davanın kabulüne karar verildiğini beyan ederek ağaçların davacıya ait olduğunun tespiti ile bedellerinin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Mahkemece, her ne kadar taşınmaz davacının zilyet ve tasarrufunda ise de, davalı belediyeye ait olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Yargılama sırasında, taşınmazın davalı tarafından 3.kişiye satıldığı görülmüştür. Celbedilen ihale dosyasının incelenmesinden, ihale bedeline, taşınmazın değeri ile ağaçların değerinin de dahil edildiği ve bu toplam bedel üzerinden satıldığı anlaşılmıştır.
Dava konusu uyuşmazlık, sebepsiz zenginleşmeden kaynaklı alacağın tahsili istemine ilişkindir.
TMK."nun 729/1 maddesi yollaması ile 722/1.maddesinde "Bir kimse kendi arazisindeki yapıda, bir başkasının malzemesini ya da başkasının arazisindeki yapıda kendisinin ya da bir başkasının malzemesini kullanır ise, bu malzeme arazisinin bütünleyici parçası olur." Aynı kanunun 723/3 maddesinde ise, "...malzeme sahibi iyiniyeli değilse de, hakimin hükmedeceği miktar, bu malzemenin arazi maliki için taşıdığı en az değeri geçmeyebilir."Davalı idare, taşınmazı davacının dikip yetiştirdiği ağaçlar ile birlikte sattığı için davacı aleyhine sebepsiz zenginleşmiştir.
Dava, kendi fidanını başkasının arazisine diken fidan sahibinin tazminat talebine ilişkindir. Bu nedenle uyuşmazlığın TMK."nun 722 -729.maddelerine göre çözümlenmesi gerekir.
Bir kimse başkasının fidanını kendi arazisine yada kendisinin veya bir üçüncü kişinin fidanını başkasının arazisine dikerse, başkasının malzemesini kullanarak yapılan yapılara veya taşınır yapılara ilişkin hükümler bunlar hakkında da uygulanır (TMK 729.md.). Malzeme sökülüp alınmazsa arazi malikleri, malzeme sahibine uygun bir tazminat ödemekle yükümlüdür.
14/02/1951 tarih ve 1949/17 - 1951/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca davacının talep edebileceği tazminat miktarının belirlenmesinde iyi niyetli olup olmadığının mahkemece kendiliğinden gözönünde tutulması gerekir.Somut olayda; dava konusu taşınmaz kadastro tespitleri sonucunda davalı ... adına tescil edilmiştir. Tapu kayıtları karşısında iyiniyet iddiasında bulunulamaz; dosyada davalı belediyenin dava konusu yere ilişkin davacının kullanımıyla ilgili açık muvafakatı yoktur. Davalının, davacı aleyhine açtığı men"i müdahale davası ile de bu kullanıma rıza göstermediği açıkca anlaşılmaktadır. Bu nedenlerle davacı kötüniyetli zilyet konumundadır.
Bu durumda tazminatın kapsamıda; TMK."nun 723-729 md.hükmü gereğince belirlenmelidir. Madde de "Hakimin hükmedeceği miktar bu malzemenin arazi maliki için taşıdığı en az değeri geçmeyebilir" sözlerinin kullanılmış olması, bu yönde hakime bir taktir hakkı vermiş olduğunu kanıtlar. Hakim, takdir hakkını TMK. 4.md. uyarınca kullanmalı ve somut olayın özelliğini de gözeterek taşınmaz malikinin yararlanma derecesini, zenginleştiği miktarın kapsamını belirlemelidir.Öyle ise, mahkemece; az yukarıda yapılan açıklamaların ışığında ağaçlar yönünden "gereçlerin en az değeri" belirlenerek, davalının ağaçlardan yararlanma derecesi de gözetilmeli ve bu zararın kapsamı uzman bilirkişi raporu ile belirlenerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17/01/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.