Davacı ... ile davalı ... aralarındaki kiracılık sıfatının tespiti davasına dair ... Sulh Mahkemesinden verilen 12/05/2016 tarihli ve 2015/641 E.– 2016/338 K. sayılı hükmün onanması hakkında dairece verilen 04/07/2019 tarihli ve 2017/8769 E.– 2019/6301 K. sayılı ilama karşı davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece 08/10/2019 tarihli ek karar ile karar düzeltme isteminin reddine karar verilmiş, işbu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dairemizin 04/07/2019 günlü ve 2017/8769 E – 2019/6301 K. sayılı onama ilamına karşı davacı tarafından karar düzeltme talebinde bulunulduğu ancak mahkemece 08.10.2019 tarihli ek karar ile; “Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin 04.07.2019 tarihli ve 2017/8769 E – 2019/6301 K sayılı onama kararının karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere verildiği ve dosyanın kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından, davacının karar düzeltme talebinin reddine” karar verildiği, davacı tarafından bu kararın temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
Karar düzeltme, Yargıtay’ın temyiz incelemesi sırasında vermiş olduğu (bazı) kararlarına karşı tanınmış olan (kendine özgü) bir kanun yoludur. Kanun yolu denince, kural olarak bir kararın üst mahkeme tarafından incelenmesi anlaşılır; mesela temyiz yolunda olduğu gibi. Oysa karar düzeltme yolunda, karar düzeltme talebi bu kararı vermiş olan Yargıtay dairesinde (veya aleyhine karar düzeltme yoluna başvurulan karar HGK kararı ise HGK’ da) incelenip karara bağlanır. Bu nedenle karar düzeltme yolu, (temyiz yolunun devamı niteliğinde) kendine özgü bir kanun yoludur (Prof. Dr. Baki Kuru HUMK Cilt 4 Sf 3455, 3456).
Buna göre; karar düzeltme dilekçesini inceleme görevi mahalli mahkemeye değil Yargıtay’ın ilgili dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla Çeşme Sulh Hukuk Mahkemesinin 12/05/2016 günlü ve 2015/641 – 2016/338 esas-karar sayılı ek kararına karşı yöneltilen temyiz sebepleri yerinde görülmekle iş bu ek kararın kaldırılmasına karar verilerek işin esası incelendi.
Düzeltilmesi istenilen Yargıtay ilamı 04/07/2019 tarihli olup, HUMK"nun 5219 ve 5236 sayılı kanunlarla değişen 440/III-1. maddesine göre 19.680TL"den az olan davalara ait hükümlerin onanması ya da bozulmasına ilişkin Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltilmesi yoluna gidilemez.
Hüküm altına alınan miktar, karar düzeltme sınırının altındadır.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı düzeltme dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde düzeltme isteyene iadesine, 11/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.