MAHKEMESİ :Aksaray 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :11.02.2014
NUMARASI :Esas no: 2013/447 Karar no:2014/99

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından, tazminat ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemenin gerekçeli kararından ve 05.11.2013 tarihli ön inceleme duruşma tutanağından davalının maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası isteklerini içerir dilekçesini ön incelemenin yapıldığı 05.11.2013 tarihli duruşmadan önce dosyaya ibraz ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası taleplerinin iddia ve savunmanın, diğer tarafın muvafakati aranmaksızın serbestçe değiştirilip genişletilebileceği yargılama kesitinde ileri sürüldüğünün kabulü gerekir (HMK. md. 141/1). İddia ve savunmanın genişletilmesi, yahut değiştirilmesinin cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleriyle yapılması zorunluluğu yoktur. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından önce olması koşuluyla, bu dilekçeler dışında verilen diğer bir dilekçe ile yapılması usulen mümkündür. Yasa, ön inceleme duruşmasında, bir tarafın mazeretsiz olarak gelmemesi durumunda dahi, genişletme veya değiştirmeye diğer tarafın muvafakati aranmaksızın imkan verdiğine göre, bu duruşmadan önce bunun mutlaka cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçesiyle yapılabileceğini, bu nitelikte olmayan bir dilekçe ile yapılamayacağını kabul etmek, yasal düzenleme ile bağdaşmaz. Bu bakımdan davalının usule uygun ve ön inceleme aşamasının tamamlanmasından önce ileri sürülmüş usulen geçerli bir maddi ve manevi tazminat ve yoksulluk nafaka talebi mevcuttur. Davalının boşanmanın fer"isi niteliğindeki tazminat ve yoksulluk nafakası talebinin esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, bu taleplerin savunmanın genişletilmesi kapsamında kaldığı gerekçesi ile karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK. md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK.m. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK.m.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (resen) almak zorundadır (TMK.m.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.06.11.2014 (Prş.)