MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ


Dava dilekçesinde kira parasının 31.12.2009-31.12.2010 tarihleri arasında aylık 28.000 TL tespiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile brüt 23.850,00 TL olarak tespiti cihetine gidilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davada 31.12.2009 ile 31.12.2010 tarihleri arasındaki döneme ilişkin kira parasının tespiti istenilmiştir. Davacı, ıslah dilekçesiyle 01.05.2010 ile 31.04.2011 tarihleri arasındaki dönem için kira parasının tespitini istediğini belirtmiştir. Mahkemece, hak ve nesafet uygulamasına göre aylık 23.850,00 TL brüt kira parasına hükmedilmiştir.Dava konusu taşınmaz ..."de ... Caddesine cepheli, giriş katında 3.000 m2 büyüklüğünde, kumaş imalatı yapılan bir işyeridir.Anayasa Mahkemesinin 6570 sayılı yasanın 2 ve 3.maddelerinin iptaline ilişkin 26.3.1963 tarih ve 3/67 sayılı kararı ile, 6570 sayılı yasanın kira parasındaki “sınırlı artış” ilkesini ortadan kaldırılmamıştır. Bununla birlikte kira parasının tesbiti yöntemini belirleyen 18.11.1964 tarih ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da kira parasının “hak ve nesafete uygun” seviyede takdiri ile “sınırlı artışı” öngörülmektedir. O nedenle kira parasının tesbiti bir sınırlamadır ve hakim kira parasını takdir ederken bunun bir sınırlama olduğunu gözetmelidir.18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Y.İ.B.K. ve yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre “hak ve nesafet” ilkesi uyarınca hakim bu sınırlamayı yaparken, öncelikle tarafların tüm delilleri varsa emsal kira sözleşmeleri aslı veya onaylı örnekleri dosyaya alınmalı, bilirkişi marifetiyle kiralanan taşınmaz ve taraf emsalleri tek tek görülüp incelenmeli, böylece elde edilen veriler somutlaştırılarak, dava konusu yer ile ayrı ayrı (konumu, çevresi, niteliği, kullanım şekli, kira başlangıç tarihi, kira süreleri vb.) kira parasına etki eden tüm nitelikleri karşılaştırılmalı, emsal kira bedellerinin niçin uygun emsal olup olmadığı somut gerekçelerle açıklanmalı, dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parası belirlenmeli, hakimce bu kira parası dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafete; özellikle tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun makul bir kira parasına hükmedilmelidir.Ancak, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, taraflarca emsal bildirilmediği için değerlendirilmediği, bu yönde re’sen emsal araştırması da yapılmadığı, çevredeki kiraların değerlendirildiği anlaşılmaktadır.Mahkemece yukarıda açıklanan yönleri içermeyen genel ifadeli bilirkişi raporuna itibar edilerek eksik incelemeyle hüküm kurulması usul ve yasaya Y.İ.B.K’ne ve yerleşik Yargıtay uygulamalarına aykırı olup bozma nedenidir.Ayrıca davalının kendiliğinden arttırarak ödediği miktar da araştırılarak bilirkişi raporunda belirlenen miktardan fazla olduğu anlaşılırsa o takdirde davalının ödediği miktara, aksi halde bilirkişi raporu doğrultusunda hak ve nesafete göre karar verilmelidir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine,18.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.