MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi, 2010 yılında.... Köyünde yapılan kullanım kadastrosu sırasında 102 ada 1 parsel ile 1167 parsel sayılı taşınmazların 1989 yılında kesinleşen orman kadastro sınırları içinde kaldığı halde, davalılar adına tesbit edildiği iddiası ile dava açmıştır. Mahkemece fennî hataların idari yoldan düzeltilmesi gerektiği, davacının dava açmakta hukukî yararı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi vekilince temyiz edilmiştir.
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi, 07.06.2011 tarih ve 2011/7585 Esas-2011/6976 Karar sayılı kararı ile “davacının taşınmazların kısmen orman sınırları içinde kaldığını belirterek, mülkiyet iddiasıyla tesbitin iptalini istediğine göre, mahkemenin uyuşmazlığın idari yoldan çözülmesi gerektiği ve davacının davayı açmakta hukukî yararının olmadığı yönündeki gerekçesinde isabet bulunmadığı, bu nedenlerle mahkemece işin esasına girilerek yapılacak inceleme sonunda oluşacak sonuca göre, karar verilmesi" gereğine değinilerek bozulmuştur. Mahkemece bozma ilâmına uyularak, Söğütlü İlçesi, Maksudiye Köyü, 1167 parsel sayılı taşınmazla ilgili davanın reddine; .... Köyü 102 ada 1 parsel sayılı taşınmazla ilgili davanın reddine, bu parselin 12.05.2010 tarihli kadastro tutanağındaki gibi tarla vasfı ile Hazine adına tesciline ve beyanlar hanesindeki şerhin aynen yazılmasına karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi vekilince temyiz edilmiştir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 14.04.1989 tarihinde ilân edilip kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B uygulaması ile 1958 yılında kesinleşen genel arazi kadastrosu vardır.
Dava, 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen ek 4. madde gereğince yapılan kadastro tespitine itirazdır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi raporuna göre, mahkemece davanın reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; vekalet ücretinin 3402 sayılı Kanunun 31/3. maddesi gereğince takdir edilmesi gerekirken, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1.200.- TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hükmün 2. bendinin 4. paragrafı kaldırılarak, bunun yerine, “Davalı Hazine kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden 3402 sayılı Kanunun 31/3. maddesi gereğince takdiren 300.- TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazineye verilmesine” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 19/04/2013 günü oy birliği ile karar verildi.