MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, dava dilekçesi ile Kutludüğün Köyünde 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan kadastro çalışmalarında orman alanlarının kısmî ilâna çıkartıldığını, ... Köyü 102 ada 1 nolu 508431 m2 yüzölçümlü taşınmazın orman vasfıyla Hazine adına tesbit edildiğini ancak, orman sayılan yerlerin orman sınırı dışında bırakılması nedeniyle, yüzölçümünün eksik belirlendiğini iddia ederek, orman sınırları dışında bırakılan bölümlerin, 102 ada 1 nolu orman parseline ilave edilmesine karar verilmesini istemiştir. Daha sonra yapılan genel arazi kadastrosu sırasında, 102 ada 1 nolu parsele komşu olan 102 ada 2, 3, 4, 5, 7 ve 8 nolu parsellerin tutanakları, yüzölçümü ve malik haneleri açık bırakılmak suretiyle davalı olarak kadastro mahkemesine gönderilmiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne ve dava konusu 102 ada 2 ve 3 nolu parsellerin hali arazi vasfı ile Hazine adına, 102 ada 4, 5, 7 ve 8 nolu parsellerin orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından 102 ada 4, 5, 7 ve 8 nolu parsellere yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu, 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükümlerine göre yapılmış, taşınmazlar orman sınırları dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada temyize konu 102 ada 4, 5, 7 ve 8 nolu taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 30/04/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.