MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Yörede 2005 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında ... Köyü 142 ada 62 parsel sayılı 23000 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, tarla niteliğinde Kasım 1934 tarih 362 sıra numaralı tapu kaydı; 74 parsel sayılı 3766.75 m2, 389 parsel sayılı 1033 m2 ve 390 parsel sayılı 3867 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar, tarla niteliğinde Kasım 1934 tarih 268 sıra numaralı tapu kaydı uygulanmak suretiyle davalılar adına tesbit edilmişlerdir. Hazine, taşınmazlara uygulanan tapu kayıtlarının değişir sınırlı olduğu, bu nedenle miktarı ile geçerli sayılması gerektiği; evveliyatı orman olan, ormandan ve meradan kazanılan yerlerin zilyetlik ve zaman aşımı yolu ile edinilemeyeceğini ileri sürerek, tapu kaydı miktar fazlasının Hazine adına tescilini istemiştir. Mahkemece davanın reddine, çekişmeli taşınmazların tesbit gibi davalılar adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yörede ilk kez 1979 yılında 1744 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan ve sonuçları 15/11/1979 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra, ... Köyü mülkî sınırları içinde bulunan ormanların 3402 sayılı Kadastro Kanunu uygulamalarına esas olmak üzere 6831 sayılı Kanuna göre orman sınırlarının tesbiti ile 1979 yılında yapılan sınırlamanın aplikasyonu ve 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulaması yapılmış, bu çalışma temyize konu davanın varlığı nedeniyle kesinleşmemiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazların orman kadastrosu dışında kalan yerlerden olduğu ve davalılar yararına zilyetlikle kazanma koşullarının da oluştuğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 02/05/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.