MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın ) tarafından velayeti kendisine bırakılan çocuğun nafakası yönünden, davalı (koca) tarafından ise vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Davalı (koca)"nın 23.05.2014 tarihinde vermiş olduğu dilekçesi temyiz niteliğinde ise de temyiz defterine kaydı ve temyiz harcı bulunmadığından incelenmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı (kadın)"ın tedbir ve iştirak nafakasına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacı (kadın)"a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere birinci bentte oybirliğiyle, ikinci bentte oyçokluğuyla karar verildi. 10.11.2014 (Pzt.)

(Muhalif)



KARŞI OY YAZISI
Mahkemece; “davalının cezaevinde bulunduğu, geliri ve malı bulunmadığı” gerekçesiyle müşterek çocuk için dava süresince tedbir ve iştirak nafakasına hükmedilmemiş, talep reddedilmiştir.
Davalının cezaevinde bulunması, çocuklar için dava süresince bakımlarıyla ilgili tedbir alınmaması ve velayeti anneye bırakılan çocuk için iştirak nafakasıyla sorumlu tutulmaması için yasal bir sebep değildir ve onu bakım yükümlülüğünden kurtarmaz. Nafaka borcu, kanundan doğan bir borçtur (TMK md. 182/2). Davalı, bu borçtan sadece kendisine isnat olunamayacak bir sebepten dolayı çalışamayacak bir hale gelmesi durumunda sorumlu tutulamaz. Kanun, velayetin kullanılması kendisine bırakılmayan eşin, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine mali gücü oranında katılmak zorunluluğunu getirmiştir (TMK. m. 182/2). Mali durum, bir hiçten ibaret ise, bu yükümlülükten kurtulması için, nafaka yükümlüsünün o hale gelmesinde hiç bir kusuru olmamalıdır. 12.12.1966 tarihli 5/11 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, sadece “zorunlu askerlik hizmetini er olarak yapmakta olan ve hiçbir geliri ve serveti bulunmayanın nafaka ile sorumlu tutulamayacağına” ilişkindir. Bu içtihadı birleştirme kararı, işlediği suç sebebiyle cezaevine girmiş birine kıyas yoluyla teşmil edilemez. Bu bakımdan, dava süresince anne yanında bulunan ve kararla da velayeti anneye bırakılan tarafların müşterek çocuğu için davalının mali gücüyle uygun miktarda tedbir ve iştirak nafakası tayin ve takdir edilmemelidir. Bu sebeple yerel mahkemenin gerekçesine ve bunu usul ve yasaya uygun bulan sayın çoğunluk görüşüne katılmak mümkün olmamıştır.