MAHKEMESİ:AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı-davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı dilekçesinde; kendisi ile davalının ... 1.Aile Mahkemesinin 2005/197E-2006/231K. sayılı ilamı ile 2006 yılında boşandıklarını, davalı lehine aylık 150,00 TL yoksulluk nafakasının hüküm altına alındığını, davalının işe girdiğini, yoksulluk halinin kalktığını belirterek, mahkemece hüküm altına alınan yoksulluk nafakasının davalının işe giriş tarihinden itibaren kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı ise karşı dava dilekçesinde; müvekkilinin asgari ücretle çalıştığını, asgari ücretin davalıyı yoksulluktan kurtarmadığını, davacı yanın ekonomik durumunun müvekkilinin ekonomik durumundan çok daha iyi olduğunu belirterek davanın reddine, kendisi için boşanma ilamı ile hükmedilen 150,00 TL yoksulluk nafakasının ve müşterek çocuklar için hükmedilen iştirak nafakasının artırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalı/k.davacının boşandıktan sonra çalışmaya başladığı bu nedenle yoksulluğun ortadan kalktığı gerekçesiyle davacı/k.davalının davasının kabulü ile davalıya boşanma ilamıyla bağlanan yoksulluk nafakasının kaldırılmasına, davalı/k.davacının yoksulluk nafakasının artırılmasına ilişkin talebinin reddi ile müşterek çocuklar için hükmedilen iştirak nafakasının artırılmasına karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı/k.davalının tüm, davalı/k.davacının ise sair temyiz itirazları yerinde değildir.TMK"nun 176/3 maddesi uyarınca; irat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar; alacaklı tarafın evlenme olmaksızın fiilen evliymiş gibi yaşaması, yoksulluğunun ortadan kalkması ya da haysiyetsiz hayat sürmesi halinde mahkeme kararıyla kaldırılır.Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 07.10.1998 tarih ve 2-656-688 sayılı kararında da kabul edildiği gibi yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür (eğitim) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir.Hemen belirtmek gerekir ki; Hukuk Genel Kurulu"nun yerleşik kararlarında "asgari ücret seviyesinde gelire sahip olunması" yoksulluk nafakası bağlanmasını olanaksız kılan bir olgu kabul edilmemiştir. (HGK.07.10.1998 gün, 1998/2-656 E, 1998/688 K. 26.12.2001 gün 2001/2-1158-1185 sayılı ve 01.05.2002 gün 2002/2-397-339 sayılı kararları)
O halde mahkemece davalı/k.davacının asgari ücret seviyesinde ücret karşılığında çalışıyor olması dikkate alınarak davacı/k.davalının nafakanın kaldırılmasına ilişkin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulü yönünde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.