MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (mağdure Maşallah’a yönelik), çocuğun cinsel istismarı (mağdureler
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet (mağdure sayısınca)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, sanık müdafisinin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında tehdit suçundan (mağdure sayısınca) açılan kamu davalarıyla ilgili hüküm kurulmamış ise de dava zamanaşımı süresince bu hususta mahkemece karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında mağdurelere yönelik eylemleri nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesi gereğince belirlenen 3 yıl hapis cezaları üzerinden aynı Kanunun 103/3 maddesi ile yarı
oranda artırım yapıldığında 4 yıl 6 ay yerine 6 yıl, izleyen 43/1 maddesi ile 1/4 oranında artırım yapıldığında 5 yıl 7 ay 15 gün yerine 7 yıl 6 ay ve 62. madde ile 1/6 oranında indirim yapıldığında 4 yıl 8 ay 7 gün yerine yazılı şekilde 6 yıl 3 ay hapis cezalarına hükmedilmesi suretiyle sonuç cezaların fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ikinci bendinde yer alan “...6 yıl hapis cezası ile (4 kez) cezalandırılmasına" ibaresinin çıkarılarak yerine “...4 yıl 6 ay hapis cezası ile (4 kez) cezalandırılmasına” üçüncü bendinde yer alan “...7 yıl 6 ay hapis cezası ile (4 kez) cezalandırılmasına" ibaresinin çıkarılarak yerine “...5 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası ile (4 kez) cezalandırılmasına"; beşinci bendinde yer alan “...6 yıl 3 ay hapis cezası ile (4 kez) cezalandırılmasına,” ibarelerinin çıkarılarak yerine “...4 yıl 8 ay 7 gün hapis cezası ile (4 kez) cezalandırılmasına,” ibarelerinin yazılması ve hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.