MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı (birleşen davalı) tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davada, 2001 yılında 15,00 TL olarak hükmedilen yoksulluk nafakasının 150,00 TL olarak belirlenmesi istenilmiş, birleşen dava dilekçesinde ise yoksulluk nafakasının kaldırılması talep ve dava edilmiştir.Mahkemece, asıl davanın reddine; birleşen davanın kabulü ile yoksulluk nafakasının kaldırılmasına karar verilmiş, hüküm, süresinde davacı (birleşen davalı) tarafından temyiz edilmiştir.Toplanan delillerden davacıya miras yolu ile bir kısım taşınmazların paylı olarak intikal ettiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, bilirkişi raporu ile taşınmazların değeri ve geliri saptanmak suretiyle yoksulluğu ortadan kaldırır kabul edilerek sonuca gidilmiş ise de; bu taşınmazlar boşanma davası sırasında incelenmiş ve yoksulluğu ortadan kaldırmayacağı kabul edilerek yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir.Somut olayda, taşınmazlar ve geliri üzerinde kadının 3/28 pay sahibi olduğu, yine bu hissenin davacıyı yoksulluktan kurtarmayacağı gözetilmeksizin nafakanın kaldırılması cihetine gidilmesi yerleşik Yargıtay İçtihatlarına aykırıdır.O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumuna göre ve TÜİK tarafından belirlenen ÜFE oranına göre yoksulluk nafakasının artırılmasına karar verilmesi gerekirken itibar edilmeyen gerekçeler ile birleşen davada yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23/01/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.