MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davayı görev yönünden reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, 2005 yılında gece bekçiliği yapmak ve ev işlerinde yardımcı olmak amacı ile davalının evinde çalışmaya başladığını, 2011 yılında iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davacının, davalının ev işlerine yardımcı olduğu, gece aynı evde kalarak evin ihtiyaçlarını karşıladığı, bu sebeple davacının yaptığı işin ev hizmetleri kapsamında kaldığı belirtilerek Asliye Hukuk Mahkemesine görevsizlik kararı verilmiştir.
Kararı süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun"un 1. maddesinin ikinci fıkrası gereğince, 4. maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, işverenler ile işveren vekillerine ve işçilerine, çalışma konularına bakılmaksızın bu kanunun uygulanacağı belirtilmiştir.
4857 sayılı Kanun"un 4. maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca, “ev hizmetlerinde çalışanlar” hakkında bu kanun hükümleri uygulanmaz. Ev hizmetlerinde aşçı, uşak, temizlikçi gibi işlerde çalışan işçi ile ev sahibi işveren ararındaki uyuşmazlığın iş mahkemesi yerine genel mahkemelerde çözümlenmesi gerekir. İş Kanunu kapsamı dışında bırakılan bu hizmetleri gören kimselerle bunları çalıştıranlar arasındaki hukukî ilişkilerde Borçlar Kanununun hizmet sözleşmesine ilişkin hükümleri uygulanır. Aile bireylerini evden alarak alışverişe, şehir içinde gezmeye götüren, boş zamanında ev ve eklentilerinde zamanını geçiren şoföründe ev hizmeti yaptığı ve iş kanunu kapsamında olmadığı kabul edilmelidir.
Somut olayda, davacı 2005 ve 2011 yılları arasında davalının evinde akşam 17:00 de işe başlayarak sabah 09:00-10:00"a kadar gece bekçiliği yaptığını ve ev işlerine yardımcı olduğunu belirterek işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir. Mahkemece, davacının gece davalı ile aynı evde kalarak davalının evinin ihtiyaçlarını karşıladığı, yapılan işin ev hizmeti kapsamında kaldığı belirtilerek görevsizlik kararı verilmiştir. Neticesi beklenen aynı mahkemenin 2011/1128 esas sayılı dosyasında, davacının davalıya ait evde 2005 ve 2011 yılları arasında gece bekçisi olarak çalıştığının tespitine karar verilmiş ve anılan karar Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin denetiminden geçerek kesinleşmiştir. Davacının çalışma saatleri de gözetildiğinde gece bekçiliği işinin ağır bastığı açık olup, yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda, uyuşmazlığın 4857 sayılı Kanun kapsamında olduğu kabul edilerek işin esasına girilip oluşacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile görevsizlik kararı verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.