Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5169 Esas 2019/203 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5169
Karar No: 2019/203
Karar Tarihi: 23.01.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5169 Esas 2019/203 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bursa 6. Ağır Ceza Mahkemesi, TCK.nin 81/1, 29, 53, 58. maddelerine dayanarak kasten öldürme suçundan sanığa 18 yıl hapis cezası verdi. Sanık müdafii, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi'ne itirazda bulunarak suç vasfına, takdiri indirimin uygulanması, haksız tahrik indiriminin üst hadden yapılması gerektiğine yönelik temyiz itirazlarını reddetti ve önceki hükümde isabetsizlik görülmediği sonucuna vardı. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 81/1 (kasten öldürme suçu), 29 (tam kusur), 53 (işlenen suçlardan dolayı verilecek cezaların belirlenmesindeki yasal düzenlemeler) ve 58 (ceza infaz kurumlarındaki mahkumların hakları ve yükümlülükleri) sayılabilir.

1. Ceza Dairesi 2018/5169 E. , 2019/203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Bursa 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.06.2017 tarih ve 2016/24 esas, 2017/218 sayılı kararıyla kasten öldürme suçundan TCK.nin 81/1, 29, 53, 58. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezasına ilişkin istinaf talebinin esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı Kanunun 299. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan "sanığın veya katılanın temyiz başvurusundaki istemi üzerine veya re’sen duruşma yoluyla yapar" ibaresi 24.12.2017 tarih 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile "uygun görmesi halinde duruşma yoluyla yapabilir" şeklinde değiştirildiğinden, sanık müdafii duruşmalı inceleme isteminde bulunmuş ise de, incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmüştür.
Sanık ... hakkında, maktul ...’a karşı kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.12.2017 tarih, 2017/1102 esas, 2017/1080 sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; suç vasfına, takdiri indirimin uygulanması, haksız tahrik indiriminin üst hadden yapılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının ESASTAN REDDİNE, 23/01/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.