MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 237 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen diğer sanığı; selefi olması nedeniyle makam ziyaretine gittikten hemen sonra; bir defaya mahsus olarak temsil amacıyla ve tahsis edildiği makamın bilgisi ve izni dahilinde suça konu araçtan yararlandığı anlaşılmakla; sanığın üzerine atılı suçun manevi unsuru itibarıyla oluşmadığından beraatine karar verilmesi gerekirken, mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
7188 sayılı Kanunla değişik 5271 sayılı CMK"nin 251/1. maddesi ile; sadece adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda "basit yargılama usulü"nün uygulanması mümkün hale getirilmiş, aynı Kanunla Ceza Muhakemeleri Kanunu"na eklenen Geçici 5/(1)-d maddesinde ise; 01/01/2020 tarihi itibarıyla "...kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş..." dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulünün uygulanmayacağı düzenlenmiş ise de,
Anayasa Mahkemesi"nin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas 2021/4 Karar sayılı ve 25.06.2020 tarihli, 2020/16 E. 2020/33 K. sayılı kararları ile yukarıda anılan geçici 5/1-d maddesinde yer alan "...kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış..." ibarelerinin, aynı bentte yer alan "Basit yargılama usulü" yönünden Anayasa"nın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi karşısında, mahkemece sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikteki "basit yargılama usulünün" uygulanma şartları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi mecburiyeti,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 23.06.2021 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.

(M)






KARŞI OY

Daha önce çalıştığı Çanakkale iline ziyarete gelen sanığın ziyaret ettiği işyerinden ..."a dönüşünde hakkında aynı suç sebebiyle HAGB kararı verilen Özcan tarafından Çanakkale İl Kültür Müdürlüğüne ait araçla Bandırma vapur iskelesine bıraktırılması şeklinde gerçekleştiği kabul edilen olayda, yerel mahkemece verilen sanığın mahkumiyetine dair hüküm sayın çoğunlukla; "ziyarete gittiği makamın izni ve temsil sıfatıyla resmi aracın bir defalık kullanılmasında suçun manevi unsurunun oluşmadığından beraatine karar verilmesi gerektiğinden "bahisle bozma kararı verilmiş olmakla birlikte bozma kararına katılmıyorum.
Şöyle ki;
Çanakkale İl Kültür Müdürlüğüne ait aracın sanığı bıraktığı Çanakkale Bandırma arası mesafe 166 km."dir. Gidiş dönüş mesafesi 332 kilometreye tekabül eden bir yol söz konusudur.
Öte yandan, Çanakkaleden doğrudan ..."a deniz ve karayolu ile her saat ulaşım mümkündür, bir zorunluluk söz konusu değildir. Aradaki mesafenin uzaklığı, harcanan kamuya ait yakıt vb. hususlar bütün olarak göz önüne alındığında olayda nezaket kuralları çerçevesinde suç kastını ortadan kaldıracak bir hal söz konusu olamaz.
Aksine, 237 sayılı kanunun 16/ilk cümlesinde tanımlandığı üzere kamuya ait araç tahsis amacı dışında sanık tarafından şahsi hususta kullanılmıştır.
Bu suçun oluşması için özel kasıt gerekmez, somut olayda fiilin işlenmesiyle birlikte kasıt unsuru tamamlanmıştır. Bu sebeple yerel mahkeme hükmünün mahkumiyete ilişkin kararında kanaatimce bir isabetsizlik bulunmadığından, sayın çoğunluğun bozmaya ilişkin görüşüne muhalifim.

...
19.Ceza Dairesi Başkanı