MAHKEMESİ :İzmir 10. Aile Mahkemesi
TARİHİ :31.12.2013
NUMARASI :Esas no:2013/111 Karar no:2013/951


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı (koca) tarafından, kadının kabul edilen boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafakalar ve tazminatlar ve kendisinin reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece, davacı-davalı (koca)"nın daha ağır kusurlu olduğu belirtilerek her iki tarafın davasının kabulü suretiyle boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden; mahkemece, davacı-davalı (koca)"ya kusur olarak yüklenen fiziki şiddet olayının, kocanın, eşine çatal batırmaya yönelik eyleminin kastedildiği, oysa bu eylemden sonra evlilik birliğinin devam ettiği anlaşılmaktadır. Evlilik birliği devam ettiğine göre, kadın tarafından bu kusurun affedildiği veya hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerekmektedir. Bu durumda, eşine sürekli ağır hakaretlerde bulunan, kayınvalidesinden tiksindiğini ve midesinin bulandığını söyleyen, yatak odası sırlarını üçüncü kişilerle paylaşan davalı-davacı (kadın) ile, güven sarsıcı davranışlarda bulunan ve eşini evden kovan davacı-davalı (koca)"nın, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyleyken mahkemece kocanın ağır kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, davacı-davalı (koca) da kusurlu olduğuna ve eşit kusur halinde de boşanmaya karar verilebileceğine göre, davalı-davacı (kadın)"ın boşanma davasının kabulü sonucu itibarıyla doğru olduğundan boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanması gerekmiş, (HUMK.md.438/son), bu durumda davacı-davalı (koca)"nın bu yönler ile aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
2-Boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların yukarıda açıklanan sebeple eşit kusurlu olduğu gerçekleştiğine ve eşit kusur halinde de tazminata hükmedilemiyeceğine göre, davalı-davacı (kadın) yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi gereğince maddi ve manevi tazminat takdir edilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönünden davacı-davalı (koca) yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1 .bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 12.11.2014 (Çrş.)