Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/3705 Esas 2022/2216 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak, tehdit
Hüküm : Terör örgütü propagandası yapmak suçu yönünden; 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62, 50/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet tehdit suçu yönünden; TCK'nın 106/1-1. cümle, 62, 50/3, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanığın temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hükmün A. maddesinin 5. fıkrasında "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" şeklinde ihtar yapılması,
Kanuna aykırı, bu sebeplerden dolayı hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında kurulan hükmün A. maddesinin 5. fıkrasında "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" ibaresinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Terör örgütü propagandası yapmak suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
1-Sanığın 25.02.2014 tarihinde, askerlik görevini yaparken Nevruz Bayramı hakkında tanıklar ve katılan ile aralarında konuşma geçtiği esnada "nasıl korkuyorsunuz Apo'dan, Apo liderdir, ben bu günlere geldiysem Abdullah Öcalan'ın sayesindedir" şeklinde sözler söylediğinin anlaşıldığı somut olayda;
Sanığın söylediği sözlerin terör örgütünün cebir, şiddet ve tehdit içeren yöntemlerini öven, meşru gösteren ya da bu yöntemlere başvurulmasını teşvik eden bir muhteva da içermediğinin anlaşılması karşısında; terör örgütünün propagandasını yapmak suçunun unsurlarının oluşmadığı ancak; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/9-69-99 sayılı ve Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 05.06.2002 tarih 5079-6668 sayılı kararlarında da işaret olunduğu üzere TCK'nın 215. maddesinde düzenlenen "kamu düzeni açısından açık ve yakın bir tehlikenin ortaya çıkması halinde suçu ve suçluyu övme" suçunun oluşacağı, bu husustaki takdir ve değerlendirmenin mahkemeye ait olduğu da gözetilerek, TCK’nın 215. maddesinde tanımlanan suçu ve suçluyu övme suçunun unsurları ve cezalandırılma şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği tartışılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a-Terör örgütü propagandası yapmak suçundan kurulan hükmün ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararında, “Sanığın dosyaya yansıyan olumsuz kişilik özellikleri, dosyaya yansıyan suç işleme eğilimleri, bu doğrultuda sanığın yeniden suç işlemeyeceği kanaatinin mahkememizde oluşmaması karşısında” belirtilerek “CMK'nın 231/5 maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” karar verilen sanık hakkında suç ve karar tarihleri itibariyle adli sicil kaydına göre engel hali bulunmayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı da tespit edilemeyen sanık hakkında ilgili ve yeterli olmayan kendi içinde de çelişki içeren gerekçe ile CMK'nın 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve TCK’nın 51. maddesinin uygulamasına yer olmadığına karar verilmesi,
b-Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hükmün B. maddesinin 5. fıkrasında "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" şeklinde ihtar yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.