Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/1427 Esas 2022/2164 Karar Sayılı İlamı

ilk Derece Mahkemesi : Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.03.2018 tarih ve 2016/362 - 2018/87 sayılı kararı
Suç : Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma, Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
Hüküm : 1-TCK'nın 302/1, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53, 58/6-7-9, 63
2-TCK'nın 82/1-a-g, 3713 sayılı Kanunun 5/1,TCK'nın 35, 62/1, 53, 58/6-7-9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararlarına ilişkin istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, ilk derece mahkemesinde silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, istinaf ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın üyesi bulunduğu silahlı terör örgütünün Devletin birliğini bozma ve ülke topraklarından bir kısmını Devlet idaresinden ayırma amacına yönelik olarak vahamet arz eden olayı gerçekleştirdiği, sübutu kabul olunan eyleminin amaç suçun işlenmesi doğrultusundaki örgütsel bağlılık ve ülke genelindeki organik bütünlüğüne göre amacı gerçekleştirme tehlikesi yaratabilecek nitelikte olduğu belirlenip kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosya kapsamına göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-) Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma suçunda suç tarihinin vahim eylemin (Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs) gerçekleştirildiği tarih olan "02/10/2015" yerine ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında "01/04/2014 - 02/10/2015" olarak gösterilmesi,
2-) Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak doğrudan ve yalnızca TCK'nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde 58/6-7-8 maddelerinin yazılması ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi yerine aynı maddenin 6. ve 7. fıkralarının da uygulama maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi karar başlıklarında yer alan suç tarihi bölümünden "01/04/2014 – 02/10/2015" ibarelerinin çıkartılarak yerlerine "02/10/2015" ibaresinin yazılması ve hükümlerin tekerrür uygulamasına dair kısımlarının bütünüyle çıkartılarak yerlerine “Örgüt mensubu olduğu anlaşılan sanık hakkında mahkumiyetine karar verilmiş olmakla, sanığa verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 58/9 maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve ayrıca sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına," ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.