Kira Kararları Ankara - Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/8793 Esas 2018/67 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8793
Karar No: 2018/67
Karar Tarihi: 15.01.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/8793 Esas 2018/67 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, davalılardan işverene ait işyerindeki çalışmalarının tespit edilmesini istemiştir. Mahkeme talebi kabul etmiş ve davalılar temyiz etmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda mahkemenin verdiği kararın esaslarına uygun olarak, davalıların sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Davacı, 22.07.2007-22.06.2012 tarihleri arasında davalının işyerinde kesintisiz olarak asgari ücretle çalıştığını ve SGK'ya bildirilmesi gereken prim gün sayısını tespit eden karar alınmıştır. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabul edilmesine karar verirken, davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmemiştir. Bununla birlikte, bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı ve düzeltilerek onanmalıdır. Hükme vekalet ücretine ilişkin eklenen 8. bendin eklenmesi sonucu davacıdan alınan vekalet ücreti, davalı Kurum'a verilmelidir. Kanun maddeleri olarak HMK 370/2. madde gösterilmiştir.

21. Hukuk Dairesi 2016/8793 E. , 2018/67 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ,temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalılar ...,... ve ...’ın tüm, davalı Kurum vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, 13.07.2006 ile 22.06.2012 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde en son aylık net 1500 TL ücretle çalıştığını belirterek kuruma bildirilmeyen çalışmasının ve prime esas kazancının tespitini talep etmiştir.
Davacı vekilinin ,14.05.2014 tarihli dilekçe ile tespiti istenen süre bakımından talebi daraltarak davacının 22.07.2007 ile 22.06.2012 tarihleri arasında geçen çalışmasının tespiti ile prime esas kazancının tespitine karar verilmesini istediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece,davacının davalılara ait işyerinde 22.07.2007-22.06.2012 tarihleri arasında kesintisiz bir şekilde asgari ücret ile çalıştığının ve SGK’ya bildirilmesi gereken prim gün sayısının 1784 gün olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Mahkemece davacının talebinin kısmen kabul edilmesine rağmen davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükme vekalet ücretine ilişkin 8. bendin eklenmek suretiyle “ AAÜT"ye temyiz kapsam ve nedenlerine
göre hesaplanan 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Kurum"a verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan ..., ..., ..."a yükletilmesine
15.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.