MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla 10.000 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde, teminat mektubu alınması için banka şubesine davacı ve davalının birlikte gittiklerini, davalı adına vadeli hesap açıldığını, vadeli hesaba paranın davacı tarafından yatırıldığını ve dört yıl boyunca teminat mektubunun faiz ve giderlerinin de davacı tarafından ödendiğini, teminat mektubunun davalı tarafından bankadan çekilmesine rağmen davacıya paranın iade edilmediği belirtilerek, fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla 10000 TL"nin faiziyle tahsili talep edilmiştir.Davalı cevabında; teminat mektubu alınması için gerekli olan parayı ve teminat mektubunun faiz ve giderlerini de kendisinin yatırdığını, davanın yazılı delillerle ispatlanması gerektiğini tanık dinletilmesine muvafakatının olmadığını davanın reddine karar verilmesini dilemiştir. Mahkemece; ispat külfeti kendisinde olan davacının teminat mektubu alınırken paranın kendisi tarafından verildiğini kanıtlaması gerektiğini, banka dekontlarının yazılı delil başlangıcı sayılmasının da mümkün olmadığını, davacı tarafın yemin teklif hakkını da kullanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, sebepsiz zenginleşmeye dayalı alacak davasıdır. Borçlar Kanunu"nun 61. maddesinin 1. cümlesine göre, haklı bir neden olmaksızın başkasının zararına zenginleşen kimse, onu geri vermek zorundadır. Sebepsiz zenginleşmeden söz edilebilmesi için; bir taraf zenginleşirken diğerinin fakirleşmesi, zenginleşme ve fakirleşme arasında uygun nedensellik bağının bulunması ve zenginleşmenin hukuken geçerli bir nedene dayalı olmaması gerekir.
Borçlar Kanunu"nun konuya ilişkin 61 ve ardından gelen maddelerindeki düzenlemelere göre, sebepsiz zenginleşme; geçerli olmayan veya tahakkuk etmemiş yahut varlığı sona ermiş bir nedene ya da borçlu olunmayan şeyin hataen verilmesine dayalı olarak gerçekleşebilir.
Sebepsiz zenginleşme bunlardan hangisi yoluyla gerçekleşmiş olursa olsun, sebepsiz zenginleşen, aleyhine zenginleştiği tarafa karşı, geri verme borcu altındadır.
Somut olayda, davalı adına teminat mektubu alındığı, teminat mektubu alınması için gerekli olan paranın davacı tarafından yatırıldığı ayrıca teminat mektubunun faiz ve giderlerinin de ilgili bankaya davacı tarafından ödendiği iddia edilerek fazlaya ilişkin hak saklı kalmak kaydıyla 10.000 TL"nin faiziyle tahsili talep edilmiştir. Mahkemece teminat senedinin alınması için gerekli olan paranın davacı tarafından verildiği iddiasının ispatlanamadığı gerekçesiyle reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak davacı vekili dilekçesinde ve yargılama safahatında teminat mektubunun faiz ve giderlerinin de davacı tarafından yatırıldığını iddia etmektedir ve teminat mektubunun alındığı Ziraat Bankasının ... Şubesinden gelen 28.3.2012 tarihli yazı cevabında da teminat mektubu ile ilgili yapılan masraflardan 358 TL"sinin davacı tarafından yatırıldığı belirtilmektedir. Bu durumda mahkemece davacı vekiline fazlaya ilişkin saklı tutulan alacak miktarı açıklattırılarak, davacı tarafından yatırıldığı iddia edilen teminat mektubunun faiz ve giderleri konusunda da bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile belirtilen şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.