Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Hüküm : Maddi tazminat isteminin reddine, 1000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacının maddi tazminat talebinin reddi ile manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacı vekilinin 21.03.2013 tarihli dilekçesinin, davalı vekilinin temyizinin tayin olunan tazminat miktarı itibariyle 5219 sayılı Kanunu"nun 2. maddesi ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi gereğince reddedilmesi gerektiği yönünde, davalı vekilinin temyiz dilekçesine cevap niteliğinde olup, temyiz dilekçesi olarak kabul edilmemesi nedeniyle bu hususta inceleme yapılmasına yer olmadığına,
Davalı vekilinin temyizine yönelik olarak yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HMUK’un 427 ve Ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarı karşısında, hükmün kesin olması nedeniyle davalı Hazine vekilinin temyiz itirazlarının 1086 sayılı HUMK"nın 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.