MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Dava dilekçesinde 6.220,15 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vasisi tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili; davalı ... "ın ..."ın kızı olup % 76 özürlü olduğunu, ..."a SGK Başkanlığından 01/04/2006 tarihinden itibaren özürlü aylığı bağlandığını, davalı ..."ın 01/01/2000 tarihinden itibaren SGK"da kaydının tespit edilmesi üzerine 2022 sayılı yasanın 1.maddesi ve yasanın uygulama yönetmeliğinin 2. maddesi ( ç ) bendinin aylıktan faydalanamayacaklar başlıklı 5.maddesi uyarınca aylığın kesildiğini, davalıya 01/06/2008-02/2011 tarihleri arasında hak etmediği halde yersiz olarak ödenen 6.220,15 TL"nin 01/06/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.Davalı vasisi, yanlış beyanı, kusuru bulunmadığı gibi ödeme gücü de olmadığından davanın reddi gerektiği savunmasında bulunmuştur.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.Dosya içeriğine göre; davalının % 76 özürlü ve reşit olmayan kızına bakması nedeniyle 2022 Sayılı Yasa gereğince 01/04/2006 tarihinde maaş bağlanmış, bilahare 01/01/2000 tarihinden itibaren SGK"da kaydının varlığı tespit edilmekle, ödeme durdurularak haksız ödendiği iddia edilen kısmın tahsili talep edilmiştir. Davalıya kızından dolayı maaş bağlanırken yanlış beyanı bulunmamakta olup, kurumlar arası yazışma ile hak sahibi kabul edilmiştir. Davalıdan bakım yükümlülüğünü yerine getireceğine ve 4 ayda bir muayene için kızını getireceğine dair taahhüt alınmıştır. Mükerrer ödeme tarihinde usulsüz ödenen maaşın istirdadına dair kanunda düzenleme bulunmadığından, 1.12.2010 tarihinde yönetmeliğe eklenen 22. madde ile bildirim yükümlülüğü getirilmiş ise de, bu yönetmelik ancak bu tarihten sonraki bildirimleri kapsayabileceğinden geriye dönük olarak davalıya uygulanması doğru görülmemiştir. Kaldı ki yasanın amacı muhtaç durumda bulunanlara sosyal yardım yapmak olarak açıklanmış olup, 2022 sayılı kanunun 3.maddesinde de "geçim şartının kalkması" hali bağlanan aylığın kesilmesi için kıstas olarak getirilmiştir. Ancak, ödenen miktarın istirdadına dair düzenleme yapılmamıştır.
Yaşam deneyleri ve günümüz ekonomik koşullarına göre davalının kendisine ödenen muhtaçlık aylığını tüketerek elden çıkarmak zorunda kalan, günü gününe ve güçlükle geçinen kimselerden olduğu, SGK"dan bağlanan maaşın eşinden dolayı ölüm aylığı olduğu anlaşılmaktadır. Sigortalı olarak da sürekli bir çalışmasının bulunmadığı, kaldı ki vesayet altına alındığı açıktır. Davalının taahhütleri, kendisine de bağlanan maaşın niteliği, maaş bağlanırken herhangi bir yanlış beyanı bulunmaması, eğitimi ve yaşam koşulları nazara alındığında, somut olay adaleti itibarıyla açılan davanın reddi gerekirken, aksine düşüncelerle kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla 6100 Sayılı HMK.un geçici 3.maddesinde düzenlenen "Bölge adliye mahkemelerinin, 26/09/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı ilk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2.maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur." hükmü gereğince yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.