MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili; boşanma davasında mahkemece 21.10.2009 tarihli karar ile tarafların boşanmalarına ve müvekkili için 200 TL yoksulluk, çocuk için 200,00 TL iştirak nafakası ödenmesine karar verildiğini, ancak aradan geçen zaman ve özellikle davalının ekonomik koşullarında meydana gelen olumlu değişiklikler nazara alınarak, müvekkili için 400,00 TL, müşterek çocuk için 400,00 TL, toplam nafaka miktarının 800,00 TL ye çıkarılmasını talep ve dava etmiştir.Davalı, cevap vermemiştir.Mahkemece, enflasyon nazara alınarak nafakaların 300,00"er TL ye yükseltilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, iştirak nafakasına dair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak, davada aradan geçen zaman içinde gelişen ve tarafların ekonomik sosyal durumunu değiştiren özel olaylar, nedenler, gelir ve giderlerde olağan dışı artış olduğu iddia ve ispat edilmemiş, paranın değer kaybetmesi nedeniyle yoksulluk nafakasının artışı istenmiştir.
Somut olayda, davalının maaşından başka geliri tespit edilememiş, boşanma davasından sonra geçen sürede tarafların gelir veya giderlerin de önemli bir artışı gerektirir özel bir nedenden bahsedilmediği gibi, davalının maaşında ki artışında genelden fazla olduğuna dair bir tespit ileri sürülmemiştir. Gerçekleşen bu sosyal ve ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve özellikle ekonomik göstergelerdeki değişim ile TÜİK’in yayınladığı ÜFE artış oranı, davalının ayrıca müşterek çocuğa da artırılmış nafaka ödediği nazara alındığında takdir edilen yoksulluk nafakası miktarı çok olup, TMK’nun 4. maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.
Bu itibarla 6100 Sayılı HMK.un geçici 3.maddesinde düzenlenen "Bölge Adliye Mahkemelerinin, 26/09/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı ilk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2.maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur." hükmü gereğince yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.