MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde tır şoförü olarak çalışırken iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin devamsızlık nedeni ile haklı sebebe dayanarak sona erdirildiğini iddia ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinin 1. fıkrası uyarınca “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.”
Somut olayda davacının dava dilekçesi ve 01.09.2014 tarihli ihtarnamesi içeriğine göre , 01.09.2014 tarihinde raporlu olduğu dönemde yerine başka işçi alındığından ve rapor dönüşünde daha düşük maaşla çalıştırılmak istendiğinden bu durumu kabul etmediği ve ödenmeyen ücret alacaklarının bulunduğu iddiası ile iş akdini haklı nedenle feshettiği ve iş yeri kayıtlarına göre 01.09.2014–15.09.2014 tarihleri arasında 12 günlük yılık izin belgesinin bulunduğu, davalı iş verenin ise yıllık izin bitimi olan 15.09.2014, 16.09.2014 ve 17.09.2014 tarihlerinde devamsızlık tutanakları tutarak davacının devamsızlık yaptığından bahisle 03.10.2014 tarihinde ihtarname çekerek davacının iş akdinin 30.09.2014 tarihi itibari ile feshedildiğinin bildirildiği görülmüş ve hükme esas alınman bilirkişi raporunda davacının 08.05.2012 – 03.10.2014 tarihleri arasında 2 yıl 4 ay 25 gün fiili olarak iş yerinde çalıştığı kabul edilmiş ve iş akdinin işverence haklı nedenle feshedildiğinin ispatlanamadığı belirtilmiştir. Ancak dosya içeriğine göre davacının iş akdinin davacı tarafından yıllık izne başladığı ilk gün 01.09.2014 tarihinde feshedilmiş olduğu ve her ne kadar davacının fesih ihtarnamesi muhatap adreste tanınmadığından bahisle işverene tebliğ edilememiş ise de işçi tarafından fesih iradesinin ortaya konduğu ve fesih tarihi itibari ile ödenmeyen ücret alacağının varlığı anlaşıldığından yapılan fesih haklı sebebe dayandığından bu gerekçe ile davacının kıdem tazminatı talebinin kabulü doğru ise de davacının 01.09.2014 tarihinde iş akdini feshettiği dosya içeriğine göre sabit olup ve ayrıca dava dilekçesinde açıkça 01.09.2014 tarihinde iş akdinin feshedildiğinin beyan edilmesi karşısında hükme esas alınan bilirkişi raporunda HMK’nun 26.maddesine aykırı bir biçimde talep de aşılarak davacının işten çıkış tarihinin 03.10.2014 olarak kabul edilmesi ve hizmet süresinin bu tarih esas alınarak tespiti ile talep edilen fazla mesai ücret alacağının da 01.09.2014 tarihine kadar hesaplanması gerekirken bu hizmet süresine göre hesaplanıp hüküm altına alınması hatalı olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.