MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tük.Mah.sıf.)

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 17.03.2011 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil olmazsa tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; tazminat talebinin kabulüne dair verilen 25.09.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar, davalılar arasında 12.05.2003 tarihli arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi bulunduğunu, bu sözleşme uyarınca yükleniciye bırakılması gereken 14 numaralı bağımsız bölümü dükkan olarak harici sözleşme ile satın aldıklarını, taşınmazın adlarına tescilini, olmazsa ödediklerinin tahsilini, davalılardan ..."nun tahliyesi ile ecrimisil tahsilini istemişlerdir.
Davalılardan ...; taşınmazın davacılar tarafından satın alındığını adlarına tescilini istemiş, davalı ... davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tazminat ve elatmanın önlenmesi talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
4822 sayılı Kanununla değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 3. Maddesi (c) bendi ile konut ve tatil amaçlı taşınmaz mallar da Tüketicinin Korunması Kanunun kapsamına alınmıştır. Anılan yasanın (e) bendindeki tanıma göre tüketici; bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan veya yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi, (f) bendindeki tanıma göre de satıcı; kamu tüzel kişileri dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetler kapsamındaki tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri ifade eder. 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanununun 23.maddesi hükmüne göre de bu kanun uygulaması ile ilgili çıkacak her türlü ihtilaflara tüketici mahkemelerinde bakılması gerekir.
Somut olayda; davacılar, dükkan nitelikli bağımsız bölüm satın alan kişilerdir. Satın aldıkları bağımsız bölüm konut niteliğinde olmadığından, bu kişileri Tüketici Kanunu kapsamında kalan bir kişi olarak kabul etmek mümkün değildir. Bu nedenle davayı görmeye tüketici mahkemesi değil, davanın değerine göre asliye hukuk mahkemesi görevlidir.
Yapılan saptama gözardı edilerek davanın tüketici mahkemesi sıfatıyla görülüp karara bağlanması doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 04.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.