22. Hukuk Dairesi 2017/20055 E. , 2019/3559 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatlarıı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacı iddia ve taleplerinin yerinde olmadığını, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Yasasının 25/II-(g) bendi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta; davacının davalı işyerinde fazla çalışma yaptığı iddiasına ilişkin işyeri kaydı ibraz edilmemiş olup davalı işverenliğe ait işyerinde makine operatörü olarak çalışmış olan davacı işçi, çalışma süresi boyunca ayda en az 20 saat fazla çalışma yaptığı halde fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerken bu iddiasına dayanak olarak tanık deliline başvurmuştur. Davalı taraf, işyerinde haftanın beş günü 07.30 - 17.45 saatleri arasında çalışıldığını, 15’er dakikalık 2 çay molası ve 45 dakikalık yemek molası verildiğini, haftasonu işyerinin kapalı olduğunu, fazla çalışma yapıldığında bordrolarda gösterilmek suretiyle fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yapılan işin niteliği ve tanık anlatımlarına göre davacının ayda bir hafta için; haftanın 6 günü 07.30 - 17.45 saatleri arasında çalışarak günde toplam 1 saat 15 dakika ara dinlenmesi tenzili ile 9 saat fazla çalışma yaptığı değerlendirilmiştir. Mahkemece davacı tanıklarının beyanları esas alınarak sonuca gidilmiş ise de; dinlenen davacı tanıklarının davalı işveren aleyhine dava açtığı ve davacı ile menfaat birlikteliği içinde olduğu anlaşılmakla, kural olarak beyanlarına itibar edilmemesi gerekir. Somut olay yönünden de, davacı tanıklarının, davacı ile aynı mahiyette davalarının bulunması sebebiyle başka delillerle desteklenmeyen husumetli tanık beyanlarına itibarla davacının fazla çalışma yaptığının kabulü isabetli olmamıştır. Dosya içeriğine göre davacı, fazla çalışma yaptığını yeterli ve inandırıcı delille ispat edemediğinden, fazla çalışma yaptığı hususu sabit olmayan davacının söz konusu talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.