MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı gerçek kişiler vekili ve Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Kadastro sırasında Dağdemirciler Köyü 101 ada 364 parsel sayılı 1409,96 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, belgesizden kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile ... adına; 101 ada 369 parsel sayılı 39026,86 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, meşelik niteliği ile Hazine adına; 101 ada 171 parsel sayılı 10045,21 m2 ve 101 ada 172 parsel sayılı 2582,17 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar orman vasfı ile 28.12.2006 tarih 2 ve 3 nolu tapu kayıtlarına dayanarak Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı, tapu kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği iddiası ile 101 ada 369, 101 ada 171 ve 101 ada 172 parsellere yönelik olarak dava açmış, Orman Yönetimi 12.09.2008 tarihli dilekcesiyle taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu iddiasıyla davaya müdahil olmuştur. Davacı, yargılama sırasında 101 ada 369 parsele yönelik davasını atiye bırakmıştır. Mahkemece, 101 ada 364 parsele ilişkin davanın faragat nedeniyle reddine, 101 ada 171 ve 101 ada 172 parsellerin orman içi açıklık niteliğinde olduğundan bu parsellere yönelik davanın reddine ve 101 ada 364, 101 ada 369, 101 ada 171 ve 101 ada 172 parsellerin tesbit gibi tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... ve davalı ... Yönetimi tarafından vekâlet ücretine yönelik olarak temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 26/09/2011 gün ve 2011/11236-10459 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “Mahkemece, öncelikle çekişmeli 101 ada 171 ve 172 parsellerin bulunduğu yeri tüm komşu parselleri ile birlikte gösterir kadastro paftası ile varsa çekişmeli taşınmazlara komşu parsellerin ada ve parsel numaraları tesbit edildikten sonra bu parsellere ilişkin kadastro tutanak örnekleri ile eğer davalı iseler dava dosyaları, kesinleşmiş iseler kadastro sonucu oluşan tapu kayıtları getirtildikten sonra önceki bilirkişiler dışında halen Çevre ve Orman Bakanlığı (Orman ve Su İşleri Bakanlığı) ve bağlı birimlerinde görev yapmayan bu konuda uzman orman yüksek mühendisleri arasından seçilecek bir orman mühendisi ve üç harita mühendisinden veya olmadığı takdirde bir tapu fen memurundan oluşturulacak bilirkişi kurulu aracılığıyla yeniden yapılacak keşifte 2 Eylül 1986 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan 6831 sayılı Orman Kanununa Göre Orman Kadastrosu ve Aynı Kanunun 2/B maddesinin uygulanması Hakkındaki Yönetmeliğin 54. maddesi uyarınca hazırlanan Orman Kadastrosu Teknik İzahnamesinin 49. maddesinde yazılı “Orman sınır noktası ve hatların uygulanmasında tutanaklardan, orman kadastro haritasından, hava fotoğraflarından, varsa ölçü karnelerinden, nirengi, poligon, röper noktalarından yararlanılır. Sınırlama tutanakları ile orman kadastro haritaları arasında çekişme olduğunda ölçü değerleri ve tutanaktaki ifadeler arazinin durumuna göre incelenir, hangisi daha çok uyum gösteriyorsa ve gerçek duruma uygun ise o esas alınır.” hükmü ile 15.07.2004 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastrosunun Uygulanması Hakkında Yönetmeliğin “Teknik İşler” başlıklı Dokuzuncu Bölümde yazılı esaslar gözönünde bulundurularak uygulama yapılmalı, yerel bilirkişi beyanlarına başvurularak yerinde

bulunmayan orman sınır noktaları, bulunanlardan hareketle tutanak ve haritalarda yazılı mevkii, yer, kişi isimleri ile açı ve mesafelere göre, orman kadastrosu, aplikasyon ve 2/B madde uygulama tutanak ve haritalarının düzenlenmesinde kullanılan hava fotoğrafları ve memleket haritalarından yararlanılarak, değişik açı ve uzaklıklardaki en az 6-7 adet orman sınır noktası bulunup röperlenmeli, anlatılan yöntemle bulunan ilk orman kadastrosu, aplikasyon ve 2/B madde uygulaması ile ilgili sınır noktaları aynı ölçeği çevrilerek, çekişmeli taşınmazların orman kadastrosu aplikasyon ve 2/B madde haritalarına göre konumu genel kadastro paftası üzerinde, ayrı renkli kalemlerle gösterilip keşfi izleme olanağı sağlanmalı, aynı ya da yakın orman sınır hatlarında, dava konusu edilen parseller varsa, bunların tümü birleşik harita üzerinde gösterilerek bilirkişilerden müşterek imzalı rapor ve kroki alınmalı, çekişmeli 101 ada 171 ve 172 parsellerin dayanağı olan tapu kayıtlarının oluştuğu asliye hukuk mahkemesinin 2002/56-2003/45 sayılı dosyasında ki karar dayanak krokiler ile davacının dayandığı tapu kayıtlarının dayanağı olan asliye hukuk mahkemesinin 2002/57-2003/68 (bozmadan sonra 2005/9- 57) sayılı dosyasında karar dayanak olan krokiler mahalli bilirkişiler eliyle mahallinde uygulanmalı, tapu kayıtlarının dava konusu taşınmazları kapsayıp kapsamadığı tam olarak belirlenmeli ve fenni bilirkişiler tarafından tapu kayıtlarının dayanağı olan krokiler ile kadastro paftası çakıştırılarak ayrıntılı kroki düzenlenmeli, tapu kayıtlarının dava konusu taşınmazları kapsayıp kapsamadığı tam olarak belirlenmeli ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi" gereğine değinilmiştir. Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra davanın reddine, 101 ada 171 ve 172 parsel nolu taşınmazların tespit gibi tesciline,101 ada 369 parsel nolu taşınmaz açısından davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, hüküm davacı gerçek kişiler vekili tarafından 101 ada 171 ve 172 parsellere yönelik, Orman Yönetimi vekili tarafından yargılama giderlerine yönelik temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede tespit tarihinden önce 1990 yılında yapılan ve 14.12.1990 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması bulunmaktadır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna ve mahkemece, yapılan keşifte davacıların dayandığı tapu kayıtlarının çekişmeli taşınmazlara uymadığı, aksine, kadastro sırasında 171 ve 172 parselere uygulanan 28.12.2006 tarih ve 2 ve 3 nolu tapu kayıtlarının çekişmeli parsellere uyduğu gerekçesiyle davanın reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, mahkemece, Orman Yönetiminin davada davalı olmasına karşın, Orman Yönetiminden alınan toplam 142,30.- TL harcın Orman Yönetimine iade edilmemesi doğru değil ise de; bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu nedenle; hüküm fıkrasına "Orman Yönetimince yatırılan 142,30.-TL toplam harcın istek halinde Orman Yönetimine verilmesine" cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun değişik 3. maddesi atfıyla H.U.M.K."nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 13/06/2013 günü oy birliği ile karar verildi.