MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... Varlık Yönetim AŞ vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 09/04/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 03/11/2015 günlü kararın Yargıtay"ca duruşmalı olarak incelenmesi fer"i müdahil vekili tarafından, duruşmasız olarak incelenmesi ise davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 28/05/2019 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden fer"i müdahil adına gelen olmadı, karşı taraftan davalı hazine vekili Avukat Melahat Alaftan ile davacı şirket vekili Avukat ... geldiler. Fer"i müdahil ... vekili Avukat ..."in sağlık nedenleri nedeniyle duruşmaya katılamayacağını bildirir mazeret dilekçesi gönderdiği görüldü. Okundu, dosyasına konuldu. Açık duruşmaya devam olundu. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dava, icra memurunun kusurlu davranışından kaynaklanan maddi tazminat davasıdır. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, feri müdahil ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı ... Varlık Yönetim AŞ, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu kapsamında kurulan varlık yönetim şirketlerinden olup; eldeki dosya yönünden alacaklı durumunda bulunan Yurtbank-Yurt Ticaret ve Kredi Bankası AŞ’nin kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağını daha önce devralan dava dışı TMSF ile aralarında düzenlenen “Kredi Alacağı Temlik Sözleşmesi” ile devir ve temlik almıştır.
5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 143.maddesi uyarınca bu kanun kapsamında kurulan Varlık Yönetim Şirketleri kuruluş işlemleri de dahil olmak üzere kuruldukları takvim yılı ve bunu izleyen 5 yıl süresince 492 sayılı Harçlar Kanunu’na göre ödenecek harçlardan istisnadır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 25/11/2009 gün, 2009/12-259E, 2009/549K sayılı ilamında da Varlık Yönetim Şirketlerinin kuruldukları takvim yılı ve bunu izleyen 5 yıl süreyle yargı harçlarından istisna tutulacağı belirtilmiştir.
Davacı şirketin 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 143/1. maddesi çerçevesinde ve 2005 yılında kurulmuş bir ‘varlık yönetim şirketi’ niteliğinde olduğu, eldeki davanın, 09/04/2014 tarihinde harç yatırılmadan açıldığı; ancak dava açıldığı tarihte davacı şirketin 5 yıllık harçtan istisna olma halinin sona erdiği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; Mahkemece, davacı şirkete 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 30.maddesine göre noksan peşin karar harcı ile alınması gereken diğer yargı harçlarının tamamlanması için süre verilmesi tamamlanması halinde işin esasına girilmesi; aksi halde HMK 150.madde uyarınca işlem yapılması gerekirken davacı şirketin harçtan muafiyetinin sona erdiği gözetilmeden işin esası hakkında karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer hususların incelenmesine yer olmadığına ve davalı yararına takdir olunan 2.037,00 TL duruşma avukatlık ücretinin fer"i müdahile yükletilmesine, fer"i müdahilden alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.