MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki istirdat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde, müvekkili şirketin abone olduğu tarihten 22.03.2012 tarihine kadar gönderilen faturalar nedeniyle davalı kuruma ödenen 23.385,91 TL kayıp/kaçak bedeli ile, davalı kurumun ayrıntılı fatura gönderme uygulamasına son vermesi nedeniyle 22.03.2012 tarihinden 17.10. 2012 tarihine kadar davalıya ödenmek zorunda kalınan kayıp/kaçak bedelinin tespit edilerek,ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; davanın bir yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğunu ve bu sürenin geçmesi nedeniyle davanın zamanaşımı nedeniyle reddini, esas yönünden dava konusu bedellerin kanun, yönetmelik ve EPDK kurul kararlarına dayanmakta olduğunu, davalı kurumun kayıp/kaçak bedelini faturalandırması ve abonelerden talep etmesinin tamamen yürürlükteki mevzuatın gereği olduğunu, mevzuat hükümlerinin yürürlükte bulunduğu sürece alınan bedellerin haksızlığından bahsedilemeyeceğini, davalı kurumun keyfi davranmasının mümkün olmadığını, elektrik piyasasında faaliyet gösteren dağıtım şirketlerinin kullanıcılarına yansıtabilecekleri tarifelerin EPDK tarafından belirlendiğini, elektrik piyasası kanununun 12. maddesinde kurul kararlarına karşı Danıştay"da dava açılabileceğini, bu sebeple davanın EPDK"ya yönelik açılması gerektiğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; perakende satış lisansı sahibi dağıtım şirketlerinin tarifeleri uygulayıp uygulamama ve kayıp-kaçak bedelini tahsil edip etmeme gibi bir insiyatifinin bulunmadığı, tarifelere uyma yükümlülüğünün bir gereği olarak kayıp-kaçak bedelinin perakende satış tarifesinin bir unsuru olarak faturalarda yer aldığı, bu nedenle dağıtım şirketlerinin sözkonusu karara aykırılık teşkil edecek bir işlemde bulunmalarının mümkün olmadığı, EPDK kararı iptal edilmedikçe tüm aboneleri bağladığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; davacı aboneden tahsil edilen kayıp/kaçak bedellerinin iadesi istemine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle HGK"nun aynı konuya ilişkin 21.05.2014 tarih 2013/7-2454 E. 2014/679 K. sayılı kararına, Dairemizin yerleşen ve kararlılık kazanan uygulamalarına göre, kayıp-kaçak bedelinin perakende satış tarifesinin bir unsuru olarak faturalarda yer almasının kanun ve yönetmeliklere aykırı bulunduğu dikkate alınarak, davacı aboneden tahsil edilen dava konusu bedellerin, konusunda uzman bilirkişiden Yargıtay denetimine açık ve bilimsel verilere uygun şekilde alınacak rapor doğrultusunda hesaplanması ve sonucu dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.