Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/5905 Esas 2022/1501 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs etmeye yardım etme
Hüküm : 1- Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında ayrı ayrı; 5237 sayılı TCK'nın 309/1, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 39/2-c, 62, 53, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetlerine
2- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında ayrı ayrı Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs etmeye yardım suçundan 5237 sayılı TCK'nın 30/1-4, 24/1-4 maddesi uyarınca ve 5271 sayılı CMK'nın 223/3-d maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar

..., Sanık ... eşi, Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... müdafileri, O yer Cumhuriyet Savcısı ve Katılan ... vekili 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi gereğince temyiz incelemesi sonrasında dosyanın gönderildiği İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık ... ve sanıklar ..., ..., ... müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin, İlk Derece Mahkemesinde silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda savunmaya yeterli imkânın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkânının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
1- Sanıklar Gökhan Mengeç ve ... hakkında Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik sanıklar müdafiinin ve sanık ... eşinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.10.2019 tarihli, 2019/9.MD-355 Esas ve 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, kararın sanıklar ve müdafiilerinin yüzüne karşı verildiği, 5271 sayılı CMK'nın 291. maddesinde öngörülen süre içerisinde sanık ... Mengeç müdafiinin 07.11.2020, sanık ... müdafiinin 11.11.2020 tarihinde temyiz sebebi içermeyen şekilde süre tutum dilekçeleri vererek hükmü temyiz ettikleri, gerekçeli kararın sanıklar müdafilerine 14.12.2020 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği ancak; 5271 sayılı CMK'nin 295/1. maddesinde öngörülen 7 günlük yasal süre içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçelerinin verilmediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nin 294/1 ve 295/1. maddeleri gereğince süresi içerisinde temyiz nedenlerini içeren gerekçeli temyiz dilekçelerinin verilmemesi nedeniyle sanıklar müdafilerinin ve sanık ... eşinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 298/1. maddesi gereğince REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
2- Sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet ve ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya kapsamı, sanıkların eylemleri ve İlk Derece Mahkemesinin gerekçesine göre tebliğnamedeki bozma gerekçesine iştirak edilmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükümlere esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs etmeye yardım suçundan mahkumiyet ile sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında Anayasal düzeni ortadan kaldırmaya teşebbüs etmeye yardım suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararların yerinde olduğu anlaşılmakla; sanıklar ..., ..., ..., sanıklar ..., ... ve ... müdafileri, O yer Cumhuriyet savcısı ve katılan ... vekilinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerinin ayrı ayrı ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 23. Ağır Ceza Mahkemesi gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.