MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki geçici abonelik tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin maliki olduğu, ...Sokak içerisinde kain , imarın 27952 ada , 1 parsel üzerindeki 3/18 dış kapı numaralı mesken için davalı idare nezdinde geçici elektrik abonesi olmak istediğini, yapı kullanma ruhsatı olmadığından bahisle davalı idarece bu talebinin red edildiğini ileri sürerek geçici abonelik işleminin tesisine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, dava konusu binada inşaat ruhsatı ve eklerine ve de tasdikli mimari projesine aykırı imalatlar bulunduğu, bu konuda Belediye Encümeni nce alınan 20/11/2012 tarih ve 5898 sayılı karar gereğince projeye aykırılıkların giderilmesi konusunda karar verildiği, bu binadaki projeye aykırılıklar nedeni ile de Belediye Encümeni nce 3194 sayılı yasanın 42. Maddesine göre para cezası verildiği, binada tastikli projesine aykırı imalatların var olduğu diğer bir değişle bu binada emsalin aşıldığı ve inşaat fazlalığının olduğu, 5784 sayılı yasanın 25. Maddesine 09/07/2008 tarihinde eklenen ve 26/07/2008 tarihli Resmi Gazete de yayınlanan geçici 11"e göre , bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar inşaat ruhsatı almış ve buna göre yapılmış olması şartını taşımayan bu binadaki iş bu davaya konu olan 3/18 numaralı meskene geçicide olsa bu hali ile elektrik aboneliği tesis edilemeyeceği, tüm dosya kapsamı ve bilirkişi raporu ile de sabit olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, geçici elektrik aboneliği tesisi talep edilen konutun bulunduğu binanın statik raporunun bulunup bulunmadığı, varılacak sonuca göre geçici abonelik tesisinin mümkün olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Bilindiği üzere, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 30 ve 31. madde hükümlerine göre, yapı kullanma izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün olmayıp, dava konusu dairenin bulunduğu binanın yapı kullanma (iskan) izninin alınmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Uyuşmazlığın çözümünde öncelikle konuya ilişkin mevzuatın açıklığa kavuşturulması gerekmektedir.
26.07.2008 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 5784 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 25. maddesi ile 3194 Sayılı İmar Kanunu’na eklenen Geçici 11. madde;"Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup, kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara; yol, elektrik, su, telefon, kanalizasyon, doğalgaz gibi alt yapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde, ilgili yönetmelikler doğrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiş olması ve bu maddenin yayımı tarihinden itibaren başvurulması üzerine, kullanma izni alınıncaya kadar ilgili mevzuatta tanımlanan ait olduğu abone grubu dikkate alınarak geçici olarak su ve/veya elektrik bağlanabilir. Bu kapsamda, ilgili belediyeden dağıtım şirketlerine elektriğin kesilmesi talebinin söz konusu olması halinde aboneliği iptal edileceğinden, su ve/veya elektrik bağlanması herhangi bir kazanılmış hak teşkil etmez. Ancak, yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartı 12/10/2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanmaz." hükmünü içermektedir.
Buna göre, yapı (inşaat) ruhsatı bulunup da elektrik, doğalgaz ve telefon gibi kamu hizmetlerinin en az birinden yararlandığını ispatlamak koşuluyla, yapı kullanma izni için ilgili kuruma başvurulduğu halde izin verilmeme nedenlerinin; sigorta prim veya vergi borçlarından kaynaklanması, binanın bazı kısımlarının yapı ruhsatına aykırı olması, binanın oturulan bölümleriyle ilgili olmayıp çevre düzenlemesi gibi eksikliklerden kaynaklanması halinde, geçici abonelik yapılacağı kabul edilmiştir.
Yeri gelmişken belirtilmelidir ki, yapı kullanma izni verilmesi için gerekli belgeler Ankara İmar Yönetmeğinin 97. maddesinde belirtilmiş olup, anılan madde uyarınca yapı izni verilebilmesi için aranan koşullardan biri de; yapının ruhsat eki projelere uygun olarak kısmen veya tamamen bitirildiğini belirten ve fenni mesuller ile yapı denetim kuruluşlarının denetçi mimar ve mühendisleri tarafından imzalanan raporun düzenlenerek, ibrazıdır.
Somut uyuşmazlıkta, binanın 08.06.2007 tarihli yapı (inşaat) ruhsatının bulunduğu, abonelik tesisi istenen dairenin doğalgaz aboneliği bulunduğu hususlarında uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Öte yandan, yapı denetim kuruluşu tarafından hazırlanan seviye tespit tutanağında 20.10.2010 tarihi itibari ile yapının gerçekleşme oranının %100 olduğu belirtilmiştir.
Belediyeye ait 11.12.2013 tarihli yazıda, bu binada, inşaat ruhsatı ve eklerine ve de tasdikli mimari projesine aykırı imalatlar bulunduğu, bu konuda Belediye Encümeni nce alınan 20.11.2012 tarih ve 5898 sayılı karar gereğince projeye aykırılıkların giderilmesi konusunda karar verildiği, binada tasdikli projesine aykırı imalatların var olduğu başka bir deyişle bu binada emsalin aşıldığı ve inşaat fazlalığının olduğu belirlenmiştir. Geçici abonelik tesisine engel bir durumun varlığı ortaya konulmamıştır.
Yukarıda yapılan açıklamaların ışığında, 08.06.2007 tarihli binanın yapı (inşaat) ruhsatının mevcut olduğu, dairenin doğalgaz aboneliği bulunduğu ve dairenin belediye hizmetlerinden yararlandığı, encümen kararında belirtilen eksikliklerin geçici aboneliğine engel bir durumun varlığını ortaya koymadığı , aynı binadaki diğer dairelerin geçici aboneliklerinin dava dışı üçüncü kişilerce açılan ve geçici aboneliği yapılmasına ilişkin kararların kesinleşmesi üzerine yapıldığı gözetilmek suretiyle, 3194 sayılı İmar Kanunu’na eklenen Geçici 11. maddesi uyarınca davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.