MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki geçici abonelik tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin maliki bulunduğu Ankara İli Sincan İlçesi Menderes Mahallesi (203 ada 5 Parsel) No:19" da bulunan 7 nolu bağımsız bölümün kiracısı olduğunu, müvekkilinin yaptığı geçici su aboneliği başvurusunun binanın yapı kullanma izninin bulunmadığı gerekçesiyle davalı idarece reddedildiğini ileri sürerek; geçici su aboneliği tesisini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; bağımsız bölümün bulunduğu binanın iskan ruhsatının olmadığını ve bu nedenle abonelik tesisi yapılamayacağını, geçici 11. Madde uyarınca işlem yapılabilmesi için ise idareye şahsen müracaat edilerek inşaat ilişik kesme işlemlerinin tamamlanmasının gerektiğini beyanla davanı reddini talep etmiştir.
Mahkemece; davacı tarafça sunulan 23/12/2011 yapı tatil zabıtnamesinde inşaatın %95 seviyede olduğunu tespit etmekle birlikte projeye aykırılık başlığı altında 15 kalemin belirlendiği, bu tespitlerden bir kısmını projeye aykırı imalat içerdiği anlaşıldığından bu haliyle binanın projeye aykırılıklar giderilmeden iskan ruhsatı alamayacağı ve projeye uygun tamamlandığının kabul edilemeyeceği gözetilerek geçici 11. Madde koşullarının müracaat sırasında varlığının ispatlanamaması nedeni ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, geçici su aboneliği tesisi talep edilen konutun bulunduğu binanın statik raporunun bulunup bulunmadığı, varılacak sonuca göre geçici abonelik tesisinin mümkün olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Bilindiği üzere, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 30 ve 31. madde hükümlerine göre, yapı kullanma izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün olmayıp, dava konusu dairenin bulunduğu binanın yapı kullanma (iskan) izninin alınmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Uyuşmazlığın çözümünde öncelikle konuya ilişkin mevzuatın açıklığa kavuşturulması gerekmektedir.
26.07.2008 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 5784 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 25. maddesi ile 3194 Sayılı İmar Kanunu’na eklenen Geçici 11. madde"Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olup, kullanma izni verilmeyen ve alınmayan yapılara; yol, elektrik, su, telefon, kanalizasyon, doğalgaz gibi alt yapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde, ilgili yönetmelikler doğrultusunda fenni gereklerin yerine getirilmiş olması ve bu maddenin yayımı tarihinden itibaren başvurulması üzerine, kullanma izni alınıncaya kadar ilgili mevzuatta tanımlanan ait olduğu abone grubu dikkate alınarak geçici olarak su ve/veya elektrik bağlanabilir. Bu kapsamda, ilgili belediyeden dağıtım şirketlerine elektriğin kesilmesi talebinin söz konusu olması halinde aboneliği iptal edileceğinden, su ve/veya elektrik bağlanması herhangi bir kazanılmış hak teşkil etmez. Ancak, yapı (inşaat) ruhsatı alınmış ve buna göre yapılmış olma şartı 12/10/2004 tarihinden önce yapılmış olan yapılarla ilgili olarak uygulanmaz." hükmünü içermektedir.
Buna göre, yapı (inşaat) ruhsatı bulunup da elektrik, doğalgaz ve telefon gibi kamu hizmetlerinin en az birinden yararlandığını ispatlamak koşuluyla, yapı kullanma izni için ilgili kuruma başvurulduğu halde izin verilmeme nedenlerinin; sigorta prim veya vergi borçlarından kaynaklanması, binanın bazı kısımlarının yapı ruhsatına aykırı olması, binanın oturulan bölümleriyle ilgili olmayıp çevre düzenlemesi gibi eksikliklerden kaynaklanması halinde, geçici abonelik yapılacağı kabul edilmiştir.
Yeri gelmişken belirtilmelidir ki, yapı kullanma izni verilmesi için gerekli belgeler Ankara İmar Yönetmeğinin 97. maddesinde belirtilmiş olup, anılan madde uyarınca yapı izni verilebilmesi için aranan koşullardan biri de; yapının ruhsat eki projelere uygun olarak kısmen veya tamamen bitirildiğini belirten ve fenni mesuller ile yapı denetim kuruluşlarının denetçi mimar ve mühendisleri tarafından imzalanan raporun düzenlenerek, ibrazıdır.
Somut uyuşmazlıkta, binanın 26.04.2006 tarihli yapı (inşaat) ruhsatının bulunduğu, abonelik tesisi istenen dairenin bulunduğu binada elektrik aboneliği bulunduğu hususlarında uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Öte yandan, yapı denetim kuruluşu tarafından hazırlanan 23.12.2011 tarihli yazı ile binada inşaat seviyesinin %95 olduğu, tretuvar duvarı atılmamış, otopark betonu yok, teras projeye uymuyor... vs gibi projeye aykırılıkların bulunduğu, belirtilen imalat eksikliklerinin yerinde giderilebilecek konumda olduğu belirtilmiştir.
Aynı binada bulunan diğer dairelere geçici su aboneliği sağlandığı anlaşılmaktadır.
Yukarıda yapılan açıklamaların ışığında, 26.04.2006 tarihli binanın yapı (inşaat) ruhsatının mevcut olduğu, binada elektrik abonelikleri bulunduğu, aynı binadaki bazı dairelerin geçici su aboneliklerine mahkemelerce karar verildiğ gözetilmek suretiyle, 3194 sayılı İmar Kanunu’na eklenen Geçici 11. maddesi uyarınca yapılacak değerlendirme sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.