Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/9066 Esas 2022/1400 Karar Sayılı İlamı

İlk Derece Mahkemesi : Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.05.2019 tarih ve 2016/169- 2019/187 sayılı kararı
Suç :Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 220/7. maddesi yollaması ile TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 62, 53, 63. maddeleri gereğince mahkumiyetlerine ilişkin hükümlere yönelik istinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 29.12.2020 tarih ve 2020/814 E.- 2020/1035 K. sayılı kararına karşı sanık müdafiinin yasal süresi içerisinde temyiz başvurusunda bulunduğu, ancak sanık müdafiinin 11.01.2022 tarihli, sanığın ise 11.02.2022 tarihli UYAP'tan gönderdiği dilekçeler ile temyiz talebinden feragat ettiklerini bildirerek dosyanın kesinleştirilmesini talep ettikleri anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin dilekçelerinin temyizden vazgeçme iradesini taşıdığı kabul edildiğinden, 5271 sayılı CMK’nın 266/1. maddesi uyarınca vazgeçme nedeniyle dosyanın inceleme yapılmaksızın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanıkların dosya kapsamına yansıyan örgütsel faaliyetleri nazara alındığında, eylemlerinin örgüt üyeliği suçunu oluşturduğu gözetilmeden yardım suçundan hüküm kurulması atfın niteliği ve aleyhe temyiz olmaması karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin yukarıdaki eleştiri dışında doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar ..., ..., ..., ... müdafileri ve sanık ...’ın temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden sair temyiz itirazlarının esastan reddine ancak;
Sanığa üyelik suçundan verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin fıkra belirtilmeden aynı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 2. bendinin 2. paragrafındaki "5.maddesi” ibaresinin çıkarılması ile yerine "5/1. maddesi" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Cizre 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.