Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 23:30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobille meskun mahalde, bölünmüş, 3 şeritli yolda seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybettiği, savrulup istikametine göre sağındaki yaya kaldırımına çıkarak katılan yayalara çarptığı, kaza nedeniyle katılan ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, katılan ...’nun basit tıbbi müdahale ile giderilemez, 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, sanığın kaza anında 185 promil alkollü olduğu ve cep telefonu ile konuştuğu bu suretle bilinçli taksirle hareket ettiği, kazanın meydana gelmesinde asli ve tam kusurlu olduğu tespit edilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ceza miktarına, eksik incelemeye, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve saire ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde tanımlı hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün "3." fıkrasının hükümden çıkartılmak suretiyle; sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.